|
4 – 5 – 6 maart 2011 Remco: Nu gaan we sprongen maken, 3 dagen in een keer! 3 dagen met wat boeiende dingen. Wat ons nu ook iedere keer opvalt is dat de dames zich niet generen om in het openbaar borstvoeding te geven. Ze lopen, ze zitten of net als vandaag gewoon voor ons in de bus geven ze de borsten bloot. Wij zitten in de eerste rij stoelen en pal voor ons is een klein bankje waar een vrouw zit, die een baby verwent met de borst. Niet voor 5 minuten, nee de bost hangt er gewoon uit gedurende de tijd dat wij in de bus zitten ( 5 uur plus ). Als de baby beweegt wordt de tepel in de mond gedrukt en is het etenstijd. Je probeert je hoofd weg te draaien maar de ogen blijven gericht, hihi. Het maakt ze ook echt niets uit, dat hebben wij in Nederland niet. Zo hebben we deze dagen natuurlijk ook bus tickets nodig, omdat mijn Spaans steeds beter gaat, mag ik de ticket bestellen. Dus ik begin op mijn beste Spaans een bus ticket om 10.00uur te boeken. Heel simpel, 2 tickets voor 10.00uur, a.u.b. Ze verstaat mij niet en vraagt om 14.00uur, nee om 10.00uur, verstaat ze me weer niet. Ilja zegt precies het zelfde en die verstaat ze wel, wat was ik verbaasd, kan ik zeggen. Het komt erop neer dat ik nog even moet oefenen, en ik blijf erbij dat het duidelijk Spaans was. Vrouw vroeg nog wat aan mij en ik wees naar Ilja en zei er achteraan ( in het NL ) je verstaat mij toch niet. Deze bus tickets zijn voor Tena, Tena is een dorpje waar je niet lang wilt blijven. Maar we moeten wel een dagje blijven, anders wordt het weer een busrit van 15uur in een lokale bus. Onze bestemming is uiteindelijk Lago Agrio, daar gaan we 7 maart een Jungle tocht doen, alle tijd om daar te komen. Ook in dit dorpje wordt Carnaval gevierd en het water wordt door de straten gegooid, van ballonnen gevuld met water tot hele emmers aan toe. Wij werden tot nu toe gespaard, er wordt wel gedreigd, maar ze doen het toch niet. Wij hebben een hotel hoog in de bergen en moeten voor eten, pinnen enz. naar de stad lopen of met de taxi. Wij kiezen om te lopen, uiteindelijk is het maar een kwartiertje lopen. Zo lopen wij in de stad, komt er een man naar ons toe, die iets wil verkopen. Zeggen wij nog netjes, no gracias, kijkt hij ons kwaad aan, we zeiden toch netjes, no gracias, sorry hoor! Maar goed dat hij geen water ballonnen bij zich heeft anders waren we vast door hem als 1e nat gegooid. In dit dorpje zijn ze ook gek op kip, op iedere hoek zie een kippen restaurant. Best lekker kip en we hebben best trek, dus genieten we van een heerlijk kippetje. We hebben weer wat reizen achter de rus, dus even een vrije avondje is ook wel lekker. Zo lopen wij langs een super markt, we kunnen ook lekker makkelijk eten vanavond. Een tosti met yoghurt, is makkelijk en ook best lekker. Vanavond geen zin om weer die heuvel op en af te gaan en we hebben toch een keuken. Het hotel wat we hebben is van een Duitser, deze brave man doet net als ik zijn best om Spaans te speken, alleen woont hij hier al 16jaar. Zijn Spaans is net Duits, ik dacht eerst dat hij Duits sprak, dan doen Duitsers altijd tegen ons ( Hollanders ). Nu weet ik waarschijnlijk wat ik verkeerd heb gedaan bij dat meisje aan het loket, ik moet duidelijker praten. De volgende dag vertrekken we naar Lago Agrio, na een heerlijk ontbijtje, gemaakt van de resten van gisteravond, tosti met yoghurt. Deze busrit is vrij lang, dus vroeg vertrekken, om 10.00uur. Weer een feest in deze bus, we beginnen met een man of 10, tijdens het wegrijden, stappen er nog even snel 5 mensen in, waar ze vandaan komen mag Joost weten. 1 minuut verder komen er nog een paar mensen rennen vanuit de markt en uit de winkels, alsof ze precies weten waar ze moeten zijn. Komen wij aan een half uur van te voren, met de hoop dat je nog mee kan, niet nodig tijd zat. Dan moet de rit nog beginnen, binnen een kwartier zit de bus vol, niet vol maar de stoelen zijn bezet. Vol komt nu pas tijdens het rijden, stappen er nog even 30 mensen in en uit, de top wordt bereikt als ik alleen al voor ons 16 mensen tel en wij zitten op de voorste rij. Wij schatten dat er zeker 80 mensen in de bus zaten, gezellig hoor! Zeker leuk als er kinderen bij zitten die zeik nat zijn van het carnaval vieren en tegen je aan staan. De bedoeling was om in Coca uit te stappen en morgen weer door te gaan. We arriveerden om 14.30uur in Coca en twijfelden om eventueel gelijk door te gaan naar Lago Agrio, dat zou even afhangen van wanner de bus zou vertrekken. Dat was dus nu, hij vertrekt over 5 minuten en het is nog eens 2,5uur rijden, zo zitten we dan weer onverwacht in de volgende bus. Met wat koekjes en chips in de mik zijn we alweer onderweg, om 17.00uur zijn we al op plaats van bestemming. We besluiten om een goed hotelletje te nemen met zwembad, we hebben 2 hotels uitgezocht en bekeken. Allebei de hotels zien er goed uit, het gekozen hotel bied iets meer, bv een jacuzzi, sauna en fitness ruimte, ach een mens moet wat. Het weer is hier perfect, een graad of 25 de zon schijnt, dus nemen na ons besluit om hiet te slapen een duik in het zwembad. We laten ons nog meer verwarmen in de sauna en genieten uitgebreid van de Jacuzzi, ja wij voelen ons weer thuis. Dit restaurant heeft een eigen restaurant, dat zou ook wat beloven. Totdat we ons bordje opgewarmd vlees krijgen, het vlees is gegrild in de vriezer gedaan en in de magnetron opgewarmd. Zonde van zo'n mooi restaurant, nu weten wij ook waarom wij met z'n 2e zitten. Het personeel is dronken, dat zal we de carnaval zijn, bedachten wij. De volgende dag besloten wij om maar een ander hotel te zoeken, geen fitness, sauna of zwembad meer er waren teveel dingen die niet het geld waard waren die ze vroegen. Als je 60 dollar per nacht moet betalen verwacht je ook 60 dollar waar voor je geld, zeker in Ecuador. Alles hotel is gedateerd en het personeel werkt totaal niet mee, het ontbijt valt ook tegen net als het avond eten, het personeel is niet vriendelijk, het wasgoed was nog niet weggebracht ( dit hadden wij vandaag al nodig voor de jungle tour van morgen ), alles was gedateerd en nog meer kleine dingen, alleen het zwembad is een pluspunt. Dit hotel heeft zijn beste tijd gehad en het heet Hotel Araza. Wij opzoek naar een ander hotel, al snel vonden wij een hotel van een derde van de prijs en we werden vriendelijk ontvangen. Geen zwembad, jacuzzi of sauna maar wel een goed gevoel bij dit besluit. Eenmaal gesetteld, doen we een wandeling, het is zondag en carnaval wordt nu behoorlijk gevierd. Nee, geen gemaskerde mensen, geen speciale klederdracht, water is de verrassing en veel water. Al zigzaggend lopen we door de stad, we duiken weg om water te ontlopen. Maar ineens een dikke plens water over mijn rug, dit komt van boven af, ik probeer nog weg te duiken, maar dan komt de boos doener, waarschijnlijk een hele emmer water over mij heen. Geef mij maar carnaval met klederdracht, veel leuker en droger. Ilja kan de dans ontlopen en blijft de rest van de dag droog, ze duwt mij wel iedere keer naar voren, de slimmerd. Tussen de het water gooien door hebben we nog een pet gekocht ( moest ik van Ilja melden ) zie foto's Jungle tour, hij is grijs. We bedachten dat we na de jungle tour naar Quito moesten om daarvandaan naar de Galapagos eilanden te vliegen. Het kan per bus, maar ook per vliegtuig, het vliegtuig zou maar 55,00euro zijn, of weer 8 uur in de bus zitten. We houden een taxi aan en vragen de man naar het vliegveld te rijden, het is maar 5 minuten rijden en hij durft 3 dollar te vragen. Wij protesteren en willen maar 1 dollar betalen, het is carnaval dus kost alles meer, maakt niet uit wat voor dag het is wij moeten altijd 3 dollar betalen, toeristen he. Op het vliegveld was 1 man aanwezig en hij zat te wachten op de bus denk ik, want er vliegen geen vliegtuigen vandaag. Over 5 minuten zou er iemand komen volgens deze man, daarom hebben wij de taxi ook maar weggestuurd, wij hebben vertrouwen dat er vast wel iemand komt. Ondanks alles leeg was, de parkeer plaatsen, geen bussen geen taxi's, niets en niemand. Zo wachten wij dik en half uur heel geduldig, komt er een kerel , die ons kon vertellen, dat alles dicht is en dat we maandag terug moeten komen, jammer jo, 3 dollar armer, geen taxi, dus terug lopen. De rit was heen 5 minuten maar terug vast wel een uur wandelen. We beginnen te wandelen en voelen ons niet veilig onderweg er rijden 4 wiel drives rond met gasten in de achterbak, die wij s' avonds niet tegen willen komen en nu ook niet eigenlijk. We proberen een beetje door te lopen, dit zijn de momenten dat het zou moeten gebeuren, 2 toeristen met alle belangrijke papieren, in de middle of nowhere. Gelukkig rijdt er een taxi voorbij die ons terug brengt naar het hotel. We maken ons klaar om morgen aan een nieuwe uitdaging te beginnen, de jungle tour van 5 dagen.
|
Wereldreis 2010/2011 
