|
14 april:Ilja:’tarzan en jane in de jungle’
He lekker vandaag geen vaste plannen dus geen wekker, dus niet vroeg op hoeven te staan. Deze keer geen blaffende honden, kraaiende hanen, loeiende koeien, schreeuwende of vegende mensen. Alle ingredienten aanwezig om eens lekker uit te slapen!!!!! En wat doet Ilja................ de luiken open om 06.00 uur. Nu ben ik nooit een echte uitslaper maar 06.00 uur!!!!!! Tja ik denk dat ik een beetje aan het wennen ben aan het vroege opstaan. Ik houd mijn ogen stijf dicht in de hoop nog wat te kunnen slapen maar geef ook dat op na een half uur. Remco ligt nog lekker te knorren naast me. Ik spring boven op hem, wakker worden, wakker worden, wakker worden, want ik ben ook wakker!!! Helaas zijn dat alleen maar gedachten en duik ik mijn boek, zodat hij nog even lekker kan doorslapen. Om half negen gaan we wat ontbijten en maken ons plan voor vandaag. We gaan de omgeving wat verkennen te voet. Na hier en daar wat navraag te hebben gedaan over wat leuk is om te gaan bekijken gaan we op pad. Het dorpje blijkt toch nog best groot te zijn en er zit nog een hele rits restaurantjes aan de andere kant. We volgen de weg naar boven en komen ondanks een hele slechte kaart toch waar we wilden zijn. Eerst moeten we het terrein over van een of ander luxe hotel (dat vrijwel zonder gasten is) en vervolgen de weg. We zouden bij een natuurreservaat moeten uitkomen. En ja hoor daar staat het bord. Het is inmiddels al lekker warm geworden en het zweet staat alweer in Remco’s bilnaadje. We bezoeken het visitor’s centre en kunnen blijkbaar tegen betaling hier wandelen. Ook kun je er canopyen. Dat laatste hebben we al eens gedaan en hoeft niet meer, dat eerste ook en gezien de warmte was daar eigenlijk ook geen behoefte aan. Maar aangezien we toch niets anders te doen hebben besloten we toch maar te gaan wandelen. GEEN SPIJT! Het eerste stukje was niet echt bijzonder maar daarna kwamen we al snel bij een soort uitkijkpost met apen. We hebben ons daar zeker een halfuur kostelijk vermaakt met apies kijken. Charles, jij weet er alles van toch! De rest van de toch was ook erg aantrekkelijk, we moesten over diverse wiebelende hangbrugen lopen, zagen mooie watervallen en hoefden nog net niet via de lianen te zweven. We vergaten zelfs dat het zo warm was. Na de wandeling gingen we nog even op zoek naar een zekere vlindertuin, maar die hebben we niet kunnen vinden. (Nou hebben we eerlijkheidshalve ook niet heel hard gezocht!!!) . Op onze weg terug kwam er een tuktuk voorbij waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt. De jonge chauffeur was ook een duiker en wist ons te vertellen dat a.s. zaterdag een collectieve duik werd gemaakt om het meer op te schonen. Jammer dat we dan alweer weg zijn, hadden we best willen meemaken. De middag gebruiken we weer om wat te studeren, lezen of relaxen.
15 april:ilja en Remco:
Vandaag hebben we een lange reisdag voor de boeg. We gaan van Panajachel via Guatemala city naar Rio Dulce. Het eerste stuk van de reis is met een minibus. Deze is boven wonder redelijk op tijd en ook heel bijzonder........ niet vol. Iedereen heeft dus de ruimte. Best prettig als je zo’n 4 uur moet reizen. Nou over de busrit valt weinig te vertellen, het was vroeg.... 6 uur en iedereen lag half op apegapen. De eigenares had voor ons een lunch pakket klaar gelegd, ze had geen zin om een ontbijtje klaar te maken om 05.30uur, terecht. Het was een lief gebaar, er zat een sandwich, banaan en een appel in het lunch pakket, lekker toch? In Guatemala moest eerst iedereen afgezet worden voordat wij bij het busstation werden afgezet. Hierdoor hadden we maar heel kort tijd om nog wat te kopen, naar het toilet te gaan etc. daarbij kwam dat er een ongelooflijk achterlijke procedure werd gevolgd om in te checken in de bus. De controles waren bijna nog erger dan een vlucht naar de USA. Bagage werd gecheckt etc.. Nu zou je zeggen, dat klinkt wel veilig. Ja dat zou het ook zijn als we niet onderweg nog mensen oppikten die gewoon zonder controles konden instappen. In ieder geval kon Remco nog snel even wat snacks inslaan, de wc’s waren afgesloten waardoor ik genoodzaakt was om in de bus te gaan. Wat die snacks betreft, ze deden erg moeilijk en begonnen te zuchten bij de vraag. Nou ze kunnen me wat, ik ga gewoon wat halen, niet 6 uur in de bus zitten zonder eten of drinken. De bus op zich was best redelijk, op de koude airco na. Dat laatste is echt handig als je net al je warme kleding naar Nederland hebt gestuurd! Wederom een rit van 6 uur voor de boeg.
Om 13.00uur stoppen we voor een hapje en een drankje, we komen uit de bus en bam. Het was zeker 15 graden verschil met de bus, het was dus warm. Het is een soort opschep restaurant ( geen afhaal ) je wijst wat je wilt en de dame schept het op. Ilja bestelt een bepaalde kip, ze schept de verkeerde kip. Ik wijs naar bepaalde groente en ze schept de verkeerde groente. Alles opgeschept en opgegeten, wachten we tot we weg kunnen. We willen zo snel mogelijk weer terug in de bus, het is zo warm. Eindelijk gaat de bus open en blijkbaar had iedereen die gedachten, binnen 5 minuten zat iedereen weer lekker op zijn plek. We komen rond 16.30 aan in Rio Dulce en moeten naar een cafeetje om de hoek om ons op te laten halen door de hostel eigenaar. We varen een minuut of 10 en komen aan in een klein stukje jungle. De boot rit doet ons veel denken aan de Westeinder plassen, allemaal kanalen naar een ander stukje eiland. Weg van alle drukte. Jeetje wat een verrassing. We leggen de boot aan en worden begroet door 2 dikke honden. We hebben een leuk houten bungalowtje aan een houten vlonder met een jacuzzi voor de deur, klinkt niet slecht he! Het geheel wordt gerund door een Australisch/Mexicaans echtpaar. We nemen er een ijskoud biertje op en laten het ons goed smaken. Hoewel dat biertje bij Remco niet bijster goed viel, maar meer hierover later. Hollanders zoeken Hollanders op en Australiërs zoeken.......... precies Australiërs op. De plek was dus afgeladen met Australiërs. Nu zijn er ergere mensen op deze aardbol dus hebben we ons prima vermaakt die avond. Voor het eten begint er wat te borrelen, mijn mag gaat te keer, ik haal net aan het toilet.Ik ben aan de poeperites!
16 april:ilja: ‘diiiiiiiiiiiiiiaaaaaaaaaaaaaaaaarrrrrrrrrrrrrrrrrrrreeeeeeeeeeeeeeeee’
Wat begon met een koud biertje 2 dagen geleden zet zich vandaag nog voort. Er is geen puf voor een tochtje waterval of een tochtje naar Livingston. Eigenlijk is dat helemaal niet zo erg. We hebben de jacuzzi voor de deur met een ligbed, een leesboek, restaurant bij de hand, bar bij de hand, WC bij de hand (sterker nog deze stond zowat in de slaapkamer, lekker hoor als er iemand aan de schijterij is!!!). Remco heeft de dag grotendeels doorgebracht of op de WC of in bed en ik moest het doen met de Jacuzzi en het ligbed.. Jullie begrijpen het al vandaag hebben we geen avonturen te vertellen, ofwel iemand moet geinteresseerd zijn in alle WC-details (diegene moet dan maar even zelf e-mailen).
17 april 2011 Remco: ( Een steak als een schoenzool en we vertrekken weer naar......... )
Een rustig nachtje zonder aan de poeperites, lekker geslapen. Wat een geluid, knor, knor is het een varken of zo? Nee het is mijn maag, logisch die is leeg gepoept en hunkert naar eten. Ik bestel een dikke steak, o nee dat is mijn laatste zin van dit verhaal. We bestellen een goed ontbijtje met een paar eieren en gaan in de aanval. Het is nog vroeg en wij hebben nog het een en ander te leren. Na 2 uur leren, pakken we een boek en gaan lekker lezen. Nog even op de valreep wordt onze douche gemaakt, die al vanaf dag 1 kapot is. We kunnen nog even een warme douche nemen voordat we weggaan. Nog even een lekkere lunch naar binnen werken (ja ja Remco is weer beter zoals jullie zien!!). Fris en fruitig verlaten wij de jungle en staan we op de bus te wachten. Tot nu toe hebben we niet echt lang hoeven te wachten, maar vandaag, staan we meer dan een uur te wachten in de volle warme zon. Zoals beloofd staat de bus er en kunnen we vertrekken vanuit Rio Dulce. We hoeven niet over te stappen, deze bus rijd direct door naar Flores. Daar moeten we wel even een taxi nemen om naar El Remate te rijden. Wij komen in het donker aan en de taxi chauffeurs weten ons weer een aardige poot uit te rukken. Ik begin te onderhandelen en heb de rest maar aan Ilja over gelaten. Ilja wist er nog wat af te halen, van die hufter. Ze weten precies hoe en wat, als je laat komt rekenen ze het drie dubbele. Na een half uur komen we aan bij ons hotel in El Remate. We hebben best trek gekregen en wandelen naar het restaurant. We bestel een steak en geniet er niet van. Die weten dus niet een goed stukje vlees te bakken. Taai, met zijn tweeën snijden en trekken we aan dat stuk leer en krijgen er met pijn en moeite een stukje in de keel. Nu kauwen maar, het was dus niet te vreten. We hebben geen tv, zetten de airco aan en en proberen lekker te internetten. Maar de airco doet het niet en de ventilator, lijkt wel een helikopter. Eerst heb ik een half uur aan de airco zitten rommelen, daarna heb ik me maar op de ventilator gestort. De ventilator maar geen geluid meer en wij hebben een lekker windje, het blijft wel erg warm. Helaas blijkt ook de wifi niet te werken, nou we zien morgen wel.
|
Wereldreis 2010/2011 
Comments
Zitten we onze hele middag te vergooien om username en password van jullie pagina te achterhalen. Heb je als je zo lang op reis bent, vergeet je wel eens iets. Zo te lezen en te zien gaat alles goed met jullie. En met ons gelukkig ook. Heb de foto's van Tikal bewonderd; gaaf zeg! Wij zijn net naar Angkor Wat geweest. Drie dagen bij 34 graden en een luchtvochtighei d van 300% rondsjouwen. Maar wat geweldig. Hopen binnenkort wat foto's op onze website te zetten. We zitten inmiddels dus in Azië, wat een overgang na Australië en Nieuw-Zeeland. Maar wel leuk, want we maken weer vanalles mee. Van die leuke verhalen... jullie kennen er inmiddels ook wel een paar. Helaas voelen we wel dat het onze laatste etappe is. Inmiddels ook al terugvlucht geboekt op 25 augustus. Hoe lang hebben jullie nog? Ideetje: een keertje afspreken op Nederlandse bodem om verhalen en indrukken uit te wisselen?
groetjes Twan en Lia
Volgens ons vervelen jullie je geen moment ook al schrijven jullie dat je niets gedaan hebben. Zo je vervelen met een jacusie voor de deur en het zonnetje erbij en tussen de apen is volgens ons wel uit te houden. Veel plezier en groetjes en kussen van ons. Ma en Pa .
RSS feed for comments to this post