14 september 2013- Remco

We hebben heerlijk geslapen, en genieten lekker van ons biologisch ontbijt. Brood, spek en 2 eieren voor mij en bord yoghurt met fruit en muesli voor Ilja. Vandaag gaan we vissen met Aalscholvers. Toen wij in Nederland waren hebben we een documentaire gezien van een stam die op met aalscholvers vissen. Het is een traditionele manier van vissen, deze traditie duurt al eeuwen.

De vogels zitten op de rand in de boot en worden naar een visstek geroeit. Ze zijn op getraind op commando om naar vissen te duiken. Wanneer ze een aantal vissen hebben gevangen, komen ze naar de boot, om de vissen uit hun bek en hals te droppen. Wanneer ze ermee klaar zijn mogen ze weer vissen en duiken om meer vissen te vangen. Het enige zielige was, dat ze een ring om hun hals hebben, zodat ze de vissen niet door kunnen slikken. De hele documentaire zag er prachtig uit, met schitterende beelden van de Aalscholvers, vissers, de boot en de omgeving. Met dit romantische plaatje gingen gaan wij vandaag op pad. We worden gebracht door een hele vriendelijke taxi chauffeur. Onderweg stopte we langs de rijst velden en hij gaf ons de kans om foto's en video's te maken van rijstplukkers. Mooie beelden zijn het geworden. We arriveren het stadje en ook hier ziet alles er mooi uit, we wandelen naar de steiger en daar begint het. 10 tallen boten staan klaar om te vertrekken, gelukkig zijn wij maar met 4 man, maar het begin is toeristisch. We varen al roeiend af en al snel komen we bij de boot met de aalscholvers. We krijgen er een paar op ons arm, voor de foto's en ze worden in het water gegooid. Het wordt tijd om te vissen, ze worden opgejaagd door de vissers, ze roepen en slaan de peddels in het water. Daar gaat ons romantische idee van vissen met aalscholvers, helemaal weg, foetsie. Ineens is het een attractie geworden, waar mensen voor betalen, inclusief wij. Als we dit hadden geweten waren we er nooit aan begonnen. Dit duurde 5 minuten en zo roeide we verder. Aan de kant stonden er 5 danseressen voor ons te dansen, waar de fut en beetje uitwas, de muziek te schel en te hard stond. Je had Ilja haar gezicht moeten zien, haha ( altijd leuk om te filmen ).

de show is klaar en ons romantische idee van vissen met aalscholvers is weg. Weer een leer voor de volgende keer, de toerisme neemt nou eenmaal toe. Voor ons een uitdaging om dit soort attracties uit de weg te gaan. We gaan verder en hebben de chauffeur gevraagd om even te stoppen in een klein dorpje verder op, genaamd Xi zhou. Een klein dorpje verder op Dali, die je niet mag missen. We lopen er doorheen en de chauffeur is zo vriendelijk om ons alles te laten zien. We beginnen bij het betreden van een woning, van een van de bewoners. Een grote binnenplaats, met planten, openhaard hout, fietsen, brommers, kippen hokken en honden zijn het aanzicht op de binnenplaats. In de huizen zelf, zien we de gebruikelijke dingen, een bed, tv, hout fornuis een dressoir van het jaartal nul. De eisen die stellen aan een woning is hier niet aan de orde, de vloeren en wanden zijn niet afgewerkt, alles is grauw en donker. Dit is hun manier van leven, dat de mensen gelukkig zijn is van hun gezichten af te lezen. Voor ons is dit prachtig om te zien, wat een verschil met ons mooie, georganiseerde, schone, landje. Wij gaan verder, met onze wandeling door dit dorpje. Onze chauffeur gaf constant sigaretten aan iedereen, een manier om alles voor elkaar te krijgen. Hierdoor kregen wij de niet toeristische dingen te zien en konden genieten van de tradities. Ook hier, een tempel, waar een aantal dames op leeftijd aan het koken zijn voor de offering voor de Buda. Eieren, groenten en een hele kip werd met liefde klaar gemaakt op een fornuis die brand op hout. Wij krijgen eieren in onze handen gedrukt, wat we niet konden weigeren om op te eten. Moet je weer net bij mij zijn, ik zie de handen van die mensen en heb al weer gegeten en gedronken. Deze wandeling maakte de hele excursie goed en deed ons het vissen met de aalscholvers vergeten. We rijden terug naar ons hostel en bestellen daar een broodje, schnitzel met mayo ( je raad nooit wie ) en Ilja een broodje kaas, tomaat en mayo. In de ochtend hadden we een paar Australiërs ontmoet, waar we in de avond mee zouden eten. Rond 19.00uur was de afspraak, aan de overkant is een leuk pizza restaurantje wat er goed en gezellig uitziet. Dat was het.....gezellig, we hebben verhalen uitgewisseld gelachen en wat gedronken. Uiteraard heeft Ilja de verhalen wat aangedikt en ik zat wat op de achtergrond. Paul en Hugette zijn hele vriendelijke en interessante mensen, ze hebben een hoop meegemaakt en Paul deelt de zelfde hobby als Ilja, fotografie. Wij worden uitgenodigd om in Sydney te logeren en hebben een 3e adres in Australië om te bezoeken. Deze ontmoetingen motiveert ons steeds meer om naar Australië te gaan. Wat is reizen toch leuk, iedere dag ontmoet je nieuwe mensen, ieder met zijn eigen verhaal en aan het einde delen we allemaal de zelfde hobby, reizen.

Comments  

 

#4 Remco & Ilja 2013-09-18 09:54

Het is zeker goed om adressen te hebben in Australië of andere landen. Je raad nooit waar de reis volgend jaar naartoe gaat
Bedankt voor jullie comment en ook iedereen die de privé berichtjes sturen

 

 

#3 Carola Stigt 2013-09-17 15:16

Jeetje gaaf hoor jullie droom komt uit het echte leven achter het toerisme, en je ontmoet andere Mesen en dan heb je weer een slaap plekje!!

 

 

#2 Hen en Ria wansink 2013-09-17 14:48

Weer een hele belevenis,en het is natuurlijk altijd leuk om ook ergens anders op deze wereldbol een slaapplaats te krijgen,en zo te zien bij leuke mensen.gewoon doen,hahaha.gr en veel liefs ma en pa xxxxxxx

 

 

#1 Erwin 2013-09-17 13:38

Jullie boffen maar met al die adressen in Australie. Ik zou er zeker naar toe gaan. Leuk verhaal weer van de aalschovers en mooi dat jullie bij de mensen thuis mogen kijken. Groet, Erwin

 

Refresh comments list
RSS feed for comments to this post

JComments