8 oktober 2013, Remco: op naar de geboorte plaats van Buddha, Lumbini.

Na 3 overnachtingen in Safari Wildlife, voelen we ons net klef en bef. Als 2 plakkende stickers, proberen we ons los te wrikken uit de kamer. Ons ontbijt bestaande uit, wat we de andere dagen ook hebben gekregen, op de plakkende place mate's. Genoeg geplakt hier, wij vertrekken naar Lumbini, een busrit van 7 uur en nog 30 minuten met de taxi. Bij de bushalte moesten we even wachten, de chauffeur moest nog andere mensen ophalen en daarna krijgen we de bustickets. Op de vroege ochtend is het al behoorlijk warm hier, het is een graad of 30. De chauffeur is terug en geeft ons de tickets, maar er staat geen Lumbini op. Klopt, maar daarvandaan moet je een taxi nemen vertelde de chauffeur. Oké en wie gaat dat betalen, wij hebben alles vooraf betaald. uiteindelijk betalen wij dus, blijkt later, dat moeten we dus nog even in Katmandu regelen. We hebben een gezellig gezeldschap en genieten weer van het mooie Nepal. Bij iedere stop, praat je met verschillende mensen, een Duitse, 2 Fransen en het meest markante stel, de Hollanders met zijn markante vriend. Waar kom jij vandaan, vragen wij aan de markante man, raad maar. Je mag 3 keer raden en als je het goed hebt verdien je een koekje, leuk bedacht en dat past ook precies bij deze persoon. Na ieder 3 keer raden, verliezen wij het allebei In de 7e poging met wat hints, zegt Ilja Egypte en ja hoor de man komt uit Egypte. Hij vertelde in geuren en kleuren dat hij vanuit Egypte naar Nederland gaat verhuizen. Hij heeft een politieke achtergrond en wil ook in Nederland in de politiek. Bij welke partij wil je dan, vroegen wij, wij moesten weer raden, je raad het nooit.... Bij de partij van Wilders. Hij had goede redenen, moesten wij toegeven en 1 ervan was, dat hij de ogen van de partij wilde openen, laten zien dat ze het anders kunnen aanpakken. Ook was de nasi lekker in dit wegrestaurant. Het restaurant was gemaakt van houten palen een dak van zink en de vloer was gewoon zand. De keuken waar Rob van de smaakpolitie, niet vrolijk van wordt, zoals alle keukens hier. Onze armen plakken aan de tafel, wat nog plak van ons hotel kan zijn. Na een half uur gezellig gekletst te hebben, vertrekken wij weer naar lumbini. Voordat de bus wegrijdt krijgen wij toch nog een koekje van de politicus, ilja had als vraag: of dit omkoperij was en of hij al zieltjes aan het winnen was. Met een lach vertrekken wij verder. De rit is net als alle andere, hobbelig lang, warm en oncomfortabel. Zoals niet elke dag het zelfde is, genieten we van deze lange rit. Ergens in een of ander dorpje worden we gedropt en moeten opzoek naar een taxi naar lumbini. Er staat een taxi, chaffeur en er zijn 12 toeristen uitgestapt. Na een groot gevecht, komt er man tussen ons allen in en meld dat er meerdere taxi's komen. 4 man per taxi, in een Suzuki alto met alle bagage. Wij gaan met de Fransen mee, die flinke bepakkingen hebben, zo is de achterbak na 2 tassen vol. De rest nemen we op schoot en we kunnen weer rijden. Het kost ons 400 kiki's met zijn tweeën en de rit is 30 minuten. We naderen een stoffig dorpje, met een lange straat met daaraan vast wat kleinere straatjes. Ons hotel zit op de lange straat, de hoofdstraat. Het dorpje heeft de zelfde uitstraling als alle andere. Geen asfalt of stenen op de weg, gewoon zand. De winkeltjes zijn 1 m2 met allemaal de zelfde handelwaar. Eettenten, waar rob niet vrolijk van wordt en de kinderen van alle leeftijden spelen op straat. De kinderen zien er ook lekker stoffig uit, de jongsten dragen de afdankertjes van de oudere broers of zussen. We worden door iedereen, bekeken en begroet, het is een vredig dorpje, dat geen idee heeft watvoor ellende er zich verder in de wereld afspeeld. Ondanks alle stoffigheden, ziet het hotel er goed en verzorgd uit ( voor Nepalse begrippen ). We ploffen de bagage op de grond en gaan gelijk aan de wandel, we lopen de winkelstraat in naar links. Alles net zo stoffig als de aankomst en met angst in onze ogen zien we keukens van de restaurants. Het is erg warm, dus na een half uurtje lopen storten we ons op de douche en frissen ons eens lekker op. Volgens mij hebben we ook nog eens lekker genoten van onze schone bedden en hebben een uurtje onze ogen dicht gedaan. Het is tijd voor het avondeten, we lopen de andere kant op en zien de zelfde restaurantjes als linksaf. Er zitten wel touristen links en rechts, dus het zal wel goed zijn. Ineens zien we een hotel met restaurant, binnen ziet het er piekfijn uit. Hier gaan we zitten, normaal checken we de kaart, voor de prijzen. Maar na die vegatarische shit en lange rit hebben we goed eten verdiend. We gaan in de tuin zitten van het restaurant, het ziet er schoon en gezellig uit. We toosten allebei met een biertje, die er behoorlijk inslaat. Het eten is goed en wij rollen naar huis voor een goede film (op de laptop ) en gaan heerlijk slapen.

Comments  

 

#1 Carola Stigt 2013-10-13 13:31

Kan me voorstellen dat je erggggg graag naar en
En douche verlangt .......

 

Refresh comments list
RSS feed for comments to this post

JComments