30 Oktober 2013, Remco:

Laatste nacht, bij Saman en Judith, dit mooie hotel gaan we missen. Vergeten dat we hier waren doen we nooit, we komen nog wel 1 nachtje terug, voordat we naar Maleisië vliegen. We hebben hier gewoon 6 dagen gezeten, terwijl de bedoeling was dat we hier een dag of 3 zouden blijven. We hebben genoten van alle faciliteiten en hebben een klein deel van hun verdriet gedeeld. Nu wordt het tijd om kei hard zaken te doen, Saman had 2 voorstellen gedaan. 1 was om voor 94,00 euro per dag, een auto met chauffeur, hotel met half pension te regelen. De ander was voor 35,00 euro een chauffeur met auto te regelen en de rest moesten we zelf regelen. Wij hebben gekozen voor het laatste en laten ons lekker luxe rondrijden. Denk dat zijn hoofd niet echt heeft gestaan, om naar onze zeik verhalen te luisteren en zeker niet om al onze vragen te beantwoorden. Wij konden merken, dat de meeste mensen, gelijk ja zeggen tegen zijn aanbod. Wij hebben toch wel wat vragen over de accommodatie en natuurlijk het eten. Meestal kiezen ze wat goedkoper eten om de kosten te dekken. Blijkbaar was dit hier ook het geval, vindt je rijst met curry niet lekker, vroeg hij een aantal keer aan mij. Ik vind het vast wel lekker, maar niet iedere dag, dat was raar! Jammer Jo, we regelen die schnitzel zelf wel. De Hummer Corolla staat voor de deur en de chauffeur stelt zich netjes voor.

Een rustige aardige man, hij pakt de tassen laadt alles rustig en netjes in, we nemen afscheid van Saman en Judith. Echt afscheid is het nog niet want we komen terug. Supun ( soep-pan ) rijdt heel rustig weg en al snel zitten we op de snelweg, nadat hij het geld wat hij van ons heeft gekregen aan zijn vrouw heeft gegeven. De snelweg is een geasfalteerde eenbaansweg, met een speedlimit van 60km per uur. Soep-pan houdt zich netjes aan de snelweg, voor ons is het een heerlijke manier van reizen. We voelen ons elite en moeten er nu niet aan denken om naar de bus te gaan, een tuktuk te zoeken, een hotel te vinden en dat 10 dagen lang. Nee, wij doen het luxe deze keer. Onderweg naar Anaradhapura komen we aantal tempels en stupa's tegen. Soep-pan stopt er en wij gaan maar weer eens een kijkje nemen. De ene nog mooier dan de andere, een in het bijzonder de Indische Tempel is erg mooi. Na een rit van 5 uur met stops, lunch enzovoort komen we aan in Anuradhapura zijn we bij het hotel. Wij wilden graag een hotel uitzoeken van rond de 2500 kiki's, dat is rond de 15,00euro. Soep-pan wilde voor dit hotel 4500 kiki's vragen, aan ons. Wij hadden zoiets van, laten we het zelf maar regelen. Na een hoop gezeik van ons, kregen we de kamer voor 3000,00 kiki's.

Het gaat ons om het dagbudget en niet dat we het hotel niet goed vinden, maar vanaf morgen willen we voor 2500,00 kiki's, vertelde we Soeppan. We kregen wel een welkoms drankje, maar we mochten niet over de prijs praten. Het Tilake Home hotel is vlakbij een meer gelegen, na het uitpakken van de tassen, zijn we naar het meer gaan wandelen. Bij terug komst, hebben we even bij het zwembad gezeten, met de twijfel om wel of niet te gaan zwemmen, uiteindelijk niet gedaan. Bij de deal die we hadden gemaakt, was niet het avond eten, voor 800,00 kiki's konden we kip curry eten. Dit is een echt traditioneel gerecht hier in Sri Lanka. Ook is het restaurant netjes en de bediening erg vriendelijk. Wij krijgen een bak met rijst en allemaal schaaltjes met verschillende gerechten. Hoe het allemaal heet weten we niet, maar dat het lekker was weten we wel. We hebben die avond heerlijk uitgebreid gegeten, het lijkt een beetje op een Indische rijsttafel, met al die kleine gerechten. Na al dat heerlijke smullen, verhalen schrijven, zijn we lekker naar ons bedje gegaan.