6 november 2013: ilja

04,30 uur: tring tring tring, wat hoor ik toch? Wat is dat geluid? Oh ja het is de wekker! Dit is toch geen tijd om op te staan! Langzaamgaan de luiken open..... We gaan op safari! We springen uit bed en kleden ons aan. Halfdronken ga ik naar de wc, en wie zit daar? Onze huiskikker, terug van weggeweest. Ik breng hem weer netjes naar buiten, maar voor hoelang?

We krijgen nog snel een bakkie koffie voor vertrek, maar onze chauffeur heeft haast dus loden pijp aan en gieten maar. We jumpen in onze jeep en rijden in een minuut of 40 naar de entree van het nationaal park. Daar moeten de tickets nog even gekocht worden, waarna er 1 of andere gids ook bij ons in de jeep klimt. Onze chauffeur had gezegd dat dat niet nodig was, maar blijkbaar kon hij de jongeman niet weigeren. Het is 6 uur en we kunnen het park in. We zitten in een grote jeep waarbij je lekker hoog zit en dus over bosjes heen kan kijken. Het eerste uur zien we al van alles herten, wilde zwijnen, waterbuffels, veel ooievaars, krokodillen etc. Etc. Dan wordt onze chauffeur gebeld en keren we de auto. Er staan even verderop 3 jeeps midden op de weg en iedereen zit ofwel met een camera ofwel een verrekijker in de hand. Wat is er te zien vragen we? Een luipaard, wordt er geroepen en we staan op scherp, hier komen we voor. Het is even zoeken maar een meter of honderd verderop loopt een luipaard, we zien hem netbweglopen de bosjes in. Dan weer consternatie, want er is een 2e gesignaleerd. Niet ver van de eerst zit een luipaard in de bosjes naar ons te kijken. Wat zou er in zijn hoofd omgaan? Nou het is vast niet interessant want naar een paar minuten loopt ook deze weg de bosjes in. We keren de jeep en rijden naar de weg aan de achterzijde van de bosjes in de hoop ze wat dichterbij te kunnen zien. Helaas, na een kwartiertje geven we op en rijden we verder. Remco heeft ondertussen honger gekregen, tja op een kopje koffie kan ie niet teren. Onze verpakte ontbijtjes worden opengemaakt en de sandwiches en fruit deels verorberd. Het is ondertussen 09.00 uur en nu komt de officiele ontbijtstop. We worden naar het strand gereden waar we evn de benen kunnen strekken, een plasje tussen de bosjes doen en het restant van het ontbijt opeten. Op het strand staat een beeld met 4 golven ter gedachtenis aan de tsunami van 2004. Iets wat wij alleen op tv hebben gezien krijgt hier wel iest indrukwekkends. Zoveel mensen zijn hele en halve families kwijtgeraakt, kun je je bijna niet voorstellen! Dan gaan we weer op pad, we rijden nog eens 3 uur rond en we beginnen het zat te worden. Van al dat turen worden je ogen moe en de hitte begint toe te slaan. Er wordt besloten om een middagpauze te houden van 2 uur. Er wordt een kleed voor ons neergelegd en we krijgen een heerlijke rijst met curry in bananenbladeren als lunch. Wat een leven heben wij toch! Na het eten is het tijd voor een siesta. De stoelen in de jeep worden platgezet en we kunnen heerlijk even de ogen toedoen. Met een zacht windje vanaf de zee, en de auto in de schaduw van een grote palmboom, is een siesta nog nooit zo heerlijk geweest.

Iedereen heeft dan ook moeite om weer op pad te gaan. We gaan nu nog 4 uur rijden en we zien er eigenlijk een beetje tegenop. De wegen zijn erg hobbelig en de ruggen hebben het flink te verduren. Maar als we na een half uurtje worden beloond met een tucan, 2 grote krokodillen, 2 olifanten en daarna nog eens 2 luipaarden, vergeten we spontaan alle pijntjes. Iedereen zit vol adrenaline in de auto. Ook de gidsen hebben zelden zo'n goeie dag qua wild. Het is geen hoogseizoen en dus zeldzaam dat er zoveel wordt gespot. Bij het passeren van een andere jeep, komt onze jeep vast te zitten in een greppel. Er wordt wat heen en weer gestuurd maar bij elke beweging gaat de jeep schever hangen. We zitten op het punt dat de jeep meer dan 45 graden helt. Dat is het moment dat we besluiten om uit de jeep te klimmen. En ineens staan we in de bush bush. Mmmmm, hebben zojuist luipaarden en wilde olifanten gezien. De jeep wordt met man en macht getracht uit de greppel te duwen maar het ding komt steeds vaster te zitten. Gelukkig komt er een andere jeep aan. De mannen stappen uit en helpen meeduwen. Het enige dat gebeurt is een lading modder dat ze over zich heen krijgen. De andere toeristen zijn ook uitgestapt. En spoedig loopt er dus veel prooi op de weg. Dan komt er een 2e jeep aanrijden. Hehe eindelijk een slim iemand. Er wordt een ketting uitgegooid en na een minuutje wordt onze jeep uit de greppel gesleept. De halve zijkant zit onder de bagger maar dat deert niet, we kunnen weer verder. Het is vreemd maar zo'n rijdende open jeep voelt toch stukken veilger dan lopend op de weg. Het is ondertussen half vijf en we zien nog een grote slang en 2 olifanten en dan vindt iedereen het wel genoeg. We hebben een mooie dag achter de rug en we gaan voldaan terug naar ons hotel.

Lekker even alle hitte van je af douchen, en wie zit daar in de hoek? Precies..... Onze huiskikker. Nou, deze keer laat ik hem maar zitten. Hij zal vanzelf wel weggaan als hij shampoo ruikt.