forex trading logo

tweets

Home wereldreis 2013/2014 laos Een dagje met de brommert
Een dagje met de brommert PDF Afdrukken E-mailadres
Geschreven door Remco & Ilja   
maandag 25 november 2013 04:43

19 November 2013, Remco:

Ons ontbijtje eten we maar in onze kamer, het enige wat we even snel beneden halen is koffie. Eten in het restaurant hier, is niet echt prettig, met tig honden en katten om je heen. Het gaat meer om de stank dan om de beesten. Wel jammer, want alles is verder prima en wat zeker prima is, dat je ook gebruik mag maken van de keuken. Echt schoon is het niet in de keuken, ook hier stinkt het naar beesten en het is een grote bende. Dat is eigenlijk het enige wat hier niet prettig is. Vandaag gaan we een brommert huren, lekker crossen door de stad. Gisteren hadden we al gezien dat je voor 40.000 kiki's ( 4 euro ) een brommert kan huren. De brommer is geen automaat, maar gewoon schakelen. Aangezien ik alleen een automaat gewend ben, schieten we als een kanon weg. Ook tijdens het schakelen schieten we allebei van achteren naar voren, daar gaan ze dan 2 witte op een brommert. Iedereen die ons voorbij ziet rijden ( al sputterend ) ligt in een deuk. Als 1e moet er worden getankt, al bonkend stoppen we voor het tank station. Gooi maar vol en ik gooi de sleutels naar de man ( heb ik altijd al willen doen ). Vol betekent 3 liter voor maar 3 euro, dat is goedkoop!

Eerst rijden we naar het busstation, om te informeren voor morgen. Morgen gaan we naar Vang Vieng, hoelang is het rijden, wat kost het en hoe laat moeten wij er zijn. Het is toch zeker nog een half uur rijden, wat natuurlijk geen probleem is. Met onze korte broeken en t-shirts aan is het een heerlijk gevoel om de wind langs je heen te voelen. Het rijden hier is ook makkelijk, echt druk is niet en iedereen rijdt net als in NL gewoon rechts. Het is een mooie omgeving, de bergen zijn mooi groen en de huizen zien er weer redelijk goed uit. Geen huisjes met stro daken, gewoon stevige huizen gemaakt van steen en netjes gestuukt. Wat wel opvalt is, dat de meeste daken afgewerkt zijn met asbest platen. De wegen doen het ook goed en wij maar sputteren over de weg, na horten en stoten bereiken we het busstation. Het is er erg verlaten, weinig mensen en de loketten zijn leeg.

Wij worden naar achteren gewezen, waar een paar mini busjes staan. Vang Vieng, dat is het enige wat ze begrijpen, je kan net zo goed gewoon Nederlands spreken want ze verstaan je toch niet. Het enige wat ze verstaan is Vang Vieng en dat is in hun eigen taal, nou spreken wij in ieder geval een aardig woordje Laos. Lichaamstaal doet wonderen, na ons bezoek zijn wij erachter dat we het gewoon via een reis buro in de stad is te regelen. Daar hebben we gratis pick-up en het is uiteindelijk net zo duur ( goedkoop ). Dit zijn altijd wel de moeilijkere dingen met reizen, de taal, gelukkig spreekt iedereen lichaamstaal en kom je er altijd wel uit. Er zijn heel veel tempels tijdens de rit, ze zien er allemaal erg mooi uit, maar wij laten ze allemaal links liggen. Om in een tempel te komen, moet je ook een lange broek dragen en een T-shirt met lange mouwen. Wij lopen in onze vakantie kleding dus gaan we niet naar binnen, hoe toegankelijk ze ook zijn. Gisteravond waren we langs een markt gelopen, met allemaal eet tentjes, wij dachten om hier eens te gaan lunchen. 3 tenten naast elkaar met allemaal de Bbq aan, met kip, vis en wat groente wat al de hele ochtend staat te smeulen. Het ziet er in ieder geval lekker uit, ik bestel varkensvlees met rijst en Ilja een salade. Het varken was vet en de salade smaakte naar vis, het zag er lekkerder uit dan dat het eruit zag. Later in de middag werden we gebeld door Carolien en Daniel en we hebben Ria gebeld voor haar verjaardag. Altijd even leuk om het thuisfront te spreken. De rest van de middag, hebben we verhalen geschreven en rustig aan gedaan. Omdat de lunch niet echt lekker was, moesten we aan goed voedsel komen, wij met de brommert naar een soort pizza hut. De pizza's zijn ook 1400 kiki's en pasta voldoet meer aan ons budget. Maar alle waren naar zijn geld, de grootte is het zelfde als de prijs. Ilja haar spaghetti is als een voorgerecht en mijn lasagne is ver te zoeken. In deze 10 weken zijn we zeker nog niet uitgehongerd dus een dagje weinig eten is ook niet zo erg.

 

Comments  

 
#1 Hen en Ria wansink 2013-11-25 13:13
Ook wij vinden het fijn om af en toe met jullie te kunnen praten. Maar ook genieten we van jullie verhalen.
Knuffels van ons Ma en Pa
 
 


Powered by Joomla!. Designed by: Modern Business template  Valid XHTML and CSS.