24 november 2013: ilja

Volgens de reisgidsen moet luang prabang een mooie stad zijn, niet voor niets een Unesco werelderfgoed. Via ons guesthouse hebben we maar weer een brommertje gehuurd, deze keer komen we niet onder toeristische prijzen uit en moeten we 110.000 kip betalen, omgerekend € 11. In verhouding tot de € 5 van de vorige keer, dus heel duur. Ook wordt het ding met een lege tank afgeleverd dus moeten we eerst tanken. Omdat we in de buurt denken te blijven tanken we voor € 1 (stel schriepen). We gaan naar een waterval ( hebben we nog niet gezien :-)), waar volgens zeggen ook olifanten zijn. Wij gaan rijden en na 2 minuten zien we dat het toch wel 15 km is, dus nog maar € 1 aan brandstof in de brommer gooien want je weet maar nooit! Jut en jul weer op pad. De weg naar de waterval is redelijk goed, maar zeker geen 15 km. We zijn er met 10 minuutjes. We kunnen een pad volgen door het bos, waarbij we af en toe watervalletjes zien. De beelden die we zien komen rechtstreeks uit de film tombraider. Ik voel me dan ook Angelina jolie als ik van steen naar steen spring. Nee serieus de omgeving is prachtig, het is wel weer een stevige workout want het zijn tig treden omhoog en ook weer omlaag. Lui zijn we dus niet! Al met al zijn we een uurtje hiermee zoet, onderweg komen we nog een slang tegen en veel soorten spinnen en insecten, maar ach dat hoort erbij. Gelukig is alles veel banger van ons dan wij van hen. We stappen weer op de brommer en rijden terug naar luang prabang om daar wat te touren en te lunchen. Aan het begin van de avondmarkt staan wat stalletjes waar ze sandwiches en fruitsshakes verkopen. We vallen neer bij een tafeltje en smullen van een overheerlijke shake en een wat minder lekker broodje, maar ach we zijn weer bijgetanked voor de middag. Nu we toch vervoer hebben gaan we gelijk maar even een busticket kopen om naar muang ngoi te gaan. We crossen door de straat en stoppen hier en daar om wat te shoppen. Ze kennen hier geen NMA want overal zijn de prijzen hetzelfde, en DUUR. Voor een busrit moeten we 70.000 kip betalen, terwijl we eerder voor een zelfde rit 40.000 hebben betaald. Na wat rondgekeken te hebben besluiten we de tickets maar bij iemand te kopen die aardig is, want prijsverschil is er niet. Je kunt de tickets alleen maar kopen tot nongkiew, vandaar moet je weer een bootticket kopen naar muang noi, maar meer hierover later.

Omdat we bij de waterval geen olifanten hebben gezien vragen we bij het reisburootje na waar dat dan wel is, en het blijkt een waterval verderop te zijn. Nou ja, we hebben toch niets te doen dus laten we daar dan maar naar toe gaan. Wij weer op de brommer, deze keer wel 15 km rijden, je achterste gaat dan wel een beetje zeer doen, moet ik zeggen. Als we net op het punt zijn gekomen om terug te gaan, zien we het bord. We rijden de zijweg in en parkeren de brommer voor 50 cent. Dan is het nog 10 minuten lopen naar de waterkant waar we voor € 1 pp gevaren worden naar het startpunt. Dit ritje is nog best leuk. Bij aankomst van het startpunt komen we 2 nederlanders tegen en we vragen hoe het was...... Erg toeristisch zeggen ze. Mmmmm, moeten we dan wel gaan. We besluiten toch maar te gaan, we zijn tenslotte al zover gereden. Het blijkt 1 goot circus te zijn, zo jammer! Olifantje rijden, ziplijnen door de bomen, zwemmen bij de waterval aangelegde bassins, olifanten die zich op commando nat spuiten en kunstjes doen voor de camera. Op elke hoek een kraampje met cola en chips. De watervallen op zich waren best mooi, maar hoe kun je het geheel zo verpesten! We zijn dan ook zo er weer klaar mee en varen terug, onderweg worden nog een lokale moeder en dochter opgepikt en dan rijden we weer terug naar ons guesthouse. We kleden ons om en gaan naar de lokale avondmarkt, die we gisteren al hadden gezien. Een lang, smal steegje met allerlei kraampjes waar ze etenswaar verkopen, van bakjes met rijstepappoffertjes tot grote sticks op de bbq met varkensvlees, vis, kip en wie weet wat nog meer. We zoeken een grote stick met varkensvlees uit en iets met kip, bestellen een bord sticky rijst erbij en een grote laobier. Alles bij elkaar voor 70.000 kip. We kruipen aan tafel bij een stel fransen en smullen van het varkensvlees, de kip bleek alleen kippevel te zijn en erg zout en vet, dus dat laten we maar liggen. Als toetje een bakje poffertjes en ik ben wel weer gevuld, remco is nog niet voldaan en stopt onderweg nog even voor koffie met gebak. Terwijl we hier van zitten te smullen komen we het zwitserse stel weer tegen uit Vang vieng, ze blijken in hetzelfde guesthouse te zitten als wij. Het is telkens weer zo toevallig hoe je mensen steeds weer tegenkomt op je reis!

Comments  

 

#2 Carola Stigt 2013-12-04 13:52

Hahahaha als Remco maar kan eten......

 

 

#1 Hen en Ria wansink 2013-12-01 10:17

De gebaande paden is niets voor jullie, dat wisten wij al. Ontdekken dat is het, en dat doen. Geniet er maar van met volle teugen. Knuffels van ons.

 

Refresh comments list
RSS feed for comments to this post

JComments