10 en 11 december 2013: ilja

Omdat hier eigenlijk weinig te beleven is gaan we maar weer een dorp verder. Er schijnen tussen 7 en 10 uur 's ochtends diverse bussen naar Pakse te gaan dus doen we het rustig aan. We laten ons met de tuktuk naar het busstation brengen, alwaar er al een bus op ons staat te wachten. We komen om 08.30 aan en de bus vertrekt over driekwartier. Tijd voor een bakkie. De bagage wordt in de bus gedropt en we zoeken alvast een mooie plaats voorin de bus uit waar we bijna met onze benen languit kunnen liggen. Zo das geregeld. Bij het busstation kun je uitgebreid ontbijten als je wilt maar we nemen een kopje koffie. We kunnen niet wennen aan de zeer sterke laokoffie en nemen er een flinke scheut melk en veel suiker in. Dan is het nog enigszins te drinken. Zo worden we lekker wakker. Bij de bus staan nog 2 toeristen, 2 mannen. We raken aan de praat en zij gaan ook naar pakse. We wisselen wat reisverhalen uit en beide heren hebben ook al heel wat gereisd. De 1 is een Australier die in frankrijk woont, de ander is een belg. Lincoln en bernardus. De bus gaat halfleeg vertrekken en we kletsen nog wat na. Na de gebruikelijke stops komen we een paar uur later aan in pakse. Althans zo'n 8 km buiten het dorp worden we gesropt en wordt er gezegd dat we eruit moeten. We maken weinig aanstalten en geloven het verhaal eigenlijk niet zo, maar ergens heb ik wel zoiets gelezen in een reisgids. We besluiten er toch maar uit te gaan na wat aandringen van de chauffeur. bernardus gaat met ons mee, lincoln blijft zitten en waagt het erop. Met een tuktuk die klaar staat worden we naar het centrum gereden. Cheap guesthouse vraagt ie? Ach waarom ook niet, rij ons er maar naartoe. We worden afgezet bij saibadee2, ik weet dat er hier omheen voldoende goedkope opties zijn dus is het OK. We bekijken een kamer in het achterste gebouw en vinden die eigenlijk wel goed. Het liefst ga ik nog even rondkijken maar ondertussen zijn er nog meer toeristen aangekomen die graag een kamer willen, inclusief Lincoln. Ik wil de kans op een goede kamer niet laten lopen en bovendien is remco nog steeds niet helemaal topfit dus besluiten we te blijven, bernardus heeft ook een kamer. Terwijl remco zich op bed installeert ga ik even een rondje lopen, even een pinautomaat zoeken, wat spullen halen bij de supermarkt en ga op zoek naar een reisburootje dat eventueel een canopytoer voor ons kan regelen. Het kantoortje blijkt dicht te zijn, maar de rest van de boodschappen kan ik halen. Ik ga terug naar het guesthouse waar we de rest van de middag wat uitrusten.

De volgende dag is remco voldoende opgeknapt om een tocht per scooter te gaan maken. Bernardus gaat met ons mee op een mooie fancy roze met groene scooter. Dat ding is voor meiden of voor homo's zeggen we nog gekscherend maar Bernardus trekt zich er niets van aan. We toeren door het Laotiaanse landschap van rijstvelden, bergen en af en toe een tempel richting champasak. Een plaats die een kleine 30 km verder ligt. Net buiten champask bevindt zich een tempelcomplex dat zich volgens de beschrijving laat vergelijken met de Angkor wat. Het is een Unesco heritage site en dat zal wel niet voor niets zijn. Het is warm, zolang je op de scooter zit voel je dat niet maar zodra we bij het complex aankomen en afstappen daalte de hitte neer. De zon brandt op onze hoofden en het is nog geen 11 uur. Dat belooft wat. We kopen een kaartje en worden in een luxe golfkar naar het begin van de site gebracht. Als we aankomen bij de tempelruines zien we dat er druk wordt gewerkt aan de restauratie. Om het complex liggen diverse stenen blokken en er wordt gepuzzeld met blokken om de ruine weer in ere te herstellen. De tempel heeft wel iets weg van de Aangkor wat maar we komen met z'n drieen tot de conclusie dat het bij lamge na niet zo mooi is. Archeologen zijn druk aan het werk om blokken steen bloot te leggen en het is interessant om hen aan het werk te zien. Na de hoofdtempel moeten we een flinke trap op om nog wat kleine complexen te zien bovenin. In de brandende zon werken we onszelf omhoog op de uitgehakte, ongelijke treden van de trap. We zijn blij als we bezweet boven komen. Daar zijn wat lokale eettentjes maar we besluiten dat nog even over te slaan. We bekijken hier nog wat kleine tempels, een waterbron, een krokodil en olifant in steen gekerfd en gaan dan terug naar de uitgang. Honger slaat toe en we gaan net buiten de hekken bij een lokaal restaurantje eten. We zitten nog maar net of lincoln komt aanlopen. Hij komt bij ons zitten en vertelt dat hij vanochtend hier naar toe is gereden en een guesthouse aan de overkant heeft voor vannacht. Zodat ie morgenochtend nog eens terug kan naar de tempel. Na het eten besluiten we nog even ergens wat te gaan drinken langs de rivier. Het is een mooi plekje met fraai uitzicht en we zitten daar gezellig wat te kletsen tot een uur of 4. Wij gaan weer terug en lincoln gaat zijn eigen pad.

Die avond gaan we met zijn drieen wat eten langs de mekongrivier op aanraden van bernardus. Het eten is prima alleen de livemuziek staat zo hard dat we af en toe moeite hebben om elkaar te verstaan. Waarschijnlijk hadden ze maar 1 keer per week livemuziek want gistern was dit niet zo volgens B. Als we laterp bed liggen kunnen we terugkijken op een gezellige, relaxte dag.

Comments  

 

#1 Carola Stigt 2013-12-21 16:34

Wat klinkt het toch allemaal geweldig !!!!

 

Refresh comments list
RSS feed for comments to this post

JComments