23 januari, 2014: Remco

Vandaag hebben we een late check out, we mogen tot 16.00uur blijven. Vandaag gaan we naar Hanoi, omdat we laat vliegen hebben we nog een hele dag voor ons. We hebben de hele dag nog voor ons dus huren we een brommer. Dat is zo geregeld, voor 6 dollar, wil het personeel hun eigen brommer wel verhuren. De tank is bijna vol, dat is voor de 1e keer, we hoeven niet binnen een straal van 2km te tanken, omdat de meter ver in het rood staat. We spurten en duiken in het drukke verkeer en druk is het. Je moet zo opletten een ander doet het niet, ogen in je achter hoofd hebben.

Eerst gaan we naar een Citadel, een terrein waar een muur om heen staat van 2km bij 2km. Het mooie is dat er een verborgen stad is verstopt, een paarse stad. Het is een mooie wandeling, mooie gebouwen en gelukkig niet zoveel toeristen. We duiken weer op de brommert om naar een stoepa te kijken, het zou maar 2 km de berg op zijn. Aan het eind van de weg, of aan de top van de berg was idd de stoepa. We gingen erin en na 10 minuten er weer uit. Niet dat het niet mooi was, maar het was een kleine stoepa. Omdat de stad niet erg ver hiervandaan is en we weten een leuk restaurant, zijn we maar terug gegaan richting ons hotel. Om de hoek is een Indisch restaurant, wat we steeds meer gaan waarderen qua eten. we vragen of hier een kapper is, toevallig is er 2 huizen verder een kapster. We gaan er naartoe en ze vraagt 10 dollar voor een knip beurt. Ze dwingt mij bijna om te gaan zitten, eerst even wachten, we gaan verder handelen. Ilja wil haar haar kleuren en vraagt wat dat kost, 15 dollar en dwingt mij om weer te gaan zitten. We gaan akkoord en uiteindelijk ga ik maar zitten, ze is waarschijnlijk bang dat deze 10 dollar de deur uitloopt. Ze begint met de kleur van Ilja, maar na het gezien van de kleuren kaart wil Ilja 2 kleuren, ook geen probleem zegt ze. Ilja wordt ingekwast met verf, daarna is het de beurt van deze kerel. Ze knipt goed genoeg voor mij. Omdat ik altijd het proefkonijn ben voor Ilja, zien we al snel, dat ze Ilja niet gaat knippen. Met een bloempot model loop ik tevreden uit de zaak. Wel jammer dat we niet echt hebben onderhandeld want de 25 dollar die wij in gedachten hadden, werden ineens 45 dollar. Na een niet geslaagde onderhandeling, ( wat je NOOIT achteraf moet doen ) gaan we weer verder. Bloempot en coup soleil, gaan verder om de rest van de stad te ontdekken. Het is echt een drukke stad, met heel veel scooters, het is meer op letten waar je rijdt dan genieten van de omgeving. Als je de ene straat heb ontdekt, dan is de rest niet meer het ontdekken waard, omdat alles erg veel op elkaar lijkt. Pas als we een beetje uit de stad zijn, komen we in een dopje terecht, met wat rijstvelden. Na een 20 minuten hier te hebben gereden loopt het ineens dood. We besluiten om weer terug te gaan, we keren om en rijden zoals we in 1 rechte weg zijn gekomen, weer terug. Dat hadden we gedacht, omdat alles erg veel op elkaar lijkt, rijden we toch verkeerd. We zien de kerk waar we al 2 voorbij zijn geweest en langs het water, wat de andere kant op was. We zijn in rondjes aan het rijden, daar kwamen we achter, toen we op de kaart terug keken. Wij weten dat we wel in de buurt zijn, maar wat voor kant moeten we eigenlijk op, toch weer naar de kerk en dan die kant op. Ja hoor, we zien nu echt bekende winkels, zoals onze vriendin die bloempot en coup soleil een aardige oor heeft aangenaaid. Als we rond 17.00uur aankomen in het hotel, hebben we nog 2 uur voordat we vertrekken naar het vliegveld. Wij gaan niet in de lobby wachten, dus gaan we even gezellig iets drinken en eten. Als we terug komen kunnen we gelijk doorgaan naar het vliegveld. In checken, vliegen loopt allemaal soepel, totdat we weer moeten onderhandelen met de taxi chauffeur in Hanoi.

Hij heeft zijn meter aan, wat normaal heel prettig is, behalve in de avond. De meter loopt op per meter volgens mij. Als we aankomen zijn 450.000 dong verder, een rit wat 300 kiki's had mogen kosten. We worden voor de deur gedropt van ons hotel, de eigenaar staat ons met slaperige ogen op te wachten. Waarschijnlijk had hij om deze tijd ( 23.00uur ) al een uurtje geslapen. Het is een aardige man en verkondigt gelijk, dat hij ons hotel voor de dagen dat we er zijn, heeft geüpgraded.

Hij biedt nog aan om eten te laten halen, want we zullen wel trek hebben. We slaan het af en gaan naar boven, met een paar snoepjes die we nog over hadden hebben de trek gestild. Wij zijn het zat en gaan lekker slapen.

Comments  

 

#1 Carola Stigt 2014-02-04 16:16

Ja van al dat reizen wordt je moe...... Lekker tukkie doen nu kan het nog over een paar dagen zijn wij er en wordt er vooral veeeeeeel geknuffeld!!!!!

 

Refresh comments list
RSS feed for comments to this post

JComments