forex trading logo

tweets

Home wereldreis 2013/2014 vietnam Ik heb een toetoetoeter op mijn motorscooter......
Ik heb een toetoetoeter op mijn motorscooter...... PDF Afdrukken E-mailadres
Geschreven door Remco & Ilja   
maandag 03 februari 2014 10:54

24 januari 2013: ilja

Het is 06.15 en we worden wakker van stadse geluiden. Onze kamer ligt aan de straatkant en de stad begint tot leven te komen, klaar om ontdekt te worden door ons. Gisteren hebben we afgesproken om ons ontbijt om een uur of 8 te krijgen, op bed wel te verstaan! Wat een luxe! Nu kijken ze hier niet op een kwartiertje eerder of later, dus wordt het later. We betalen hier € 9 per nacht incl. Ontbijt dus wat kun je verwachten.... Het is karig, een baguette met een gekookt eitjes en een pakje jam en boter, een glas met 3 cm loeisterke Vietnamese koffie en een schaaltje met wat sinaasappelpartjes. Maar he, de magen worden gevuld. Na het ontbijt lopen we naar beneden om wat te praten over excursies. De man had het hier gisteren al over maar nu zijn we uitgerust. Ons idee is om naar sapa te gaan of halong bay. We hebben slechts tijd voor 1 dus vragen wij hem wat het beste is. Hij komt niet verder dan wat opdreunen wat er in de boekjes staat dus echt advies krijgen we niet. Dan gaan we maar op zoek naar etnic travel, een reisburo dat ons is aanbevolen door Aalexandra. Onze eerste kennismaking met hanoi volgt. Wat een gekkenhuis is deze stad. Er rijden miljoenen scooters, lopen dito zoveel mensen en dan nog de helft aan auto's. En dat allemaal door soms maar 2 meter brede straatjes. En het gekke is...... Het gaat allemaal redelijk goed. Iedereen heeft ogen en oren op veel plaatsen en je wordt nauwelijks aangeraakt. Je manoeuvreert je door het verkeer al zigzaggend. Nee, je moet niet wachten op je beurt, gewoon oversteken en men gaat vanzelf om je heen. Tel daar bij op het geluid van miljoenen toeters, want als er iemand wil passeren of je nadert van achter, gaat de hand naar de toeter. Na 5 minuten staan je oren op exploderen. En toch heeft de stad charme! De straatjes zijn nauw, gevuld met kleurrijke winkeltjes, zeker nu met het TET nieuwjaar in aantocht. Veel plaatsen waar je op straat kunt eten. Als je naar boven kijkt af en toe zie je ook nog eens mooie architectuur en ondanks alle drukte heerst er 1 en al vriendelijkheid. Je ziet geen boze mensen, althans wij niet. We kijken onze ogen uit en lopen langzaam, niet alleen vanwege het verkeer, maar ook omdat er veel te zien is en je ook nog een beetje moet opletten waar je loopt. Met de kaart in de hand zoeken we naar etnic travel. Als we denken de straat te hebben gevonden blijkt er nergens een kantoor te zitten. We vragen het aan een meisje en die wijst ons weer 7 straten terug. We lopen weer terug en na 15 minuten doelloos rondlopen besluit ik het buro maar te bellen. Hahaha, bellen in het engels tegen een vietnamees met miljoenen toeters op de achtergrond, ga daar maar eens aan beginnen. En toch doe ik het, de dame probeert me uit te leggen waar we moeten zijn, ik kom er niet uit. Dan vraagt ze waar wij zijn, we kijken op de straatnaambordjes en leggen in ons nederlands-vietnamees uit waar we zijn. Zij komt er niet uit en vraagt mij de telefoon aan een vietnamees te geven. Ik zoek om me heen naar een betrouwbaar gezicht en vind een bewaker. Ik geef hem mijn telefoon. In rap Vietnamees wordt uitgelegd waar we zijn en ik krijg de telefoon terug. Lijn is dood. Wat nu! Een vrouw gebaart ons te wachten. Zou er iemand van het buro naar ons toekomen? En ja hoor, na 5 minuten komt er een jongeman aanlopen met kaartjes van etnic in zijn handen. Of we hem willen volgen? Natuurlijk. En zo blijkt het reisburo om de hoek van ons hotel te zitten, op nog geen 200 meter hemelsbreed! Wat een giller! We leggen uit wat we willen en krijgen het advies om naar halong bay te gaan, het is daar nu wat warmer en mooier dan in sapa. We willen geen massatoerisme en zij beloven ons dat in een 3-daagse toer. We moeten wel wat meer betalen dan elders, maar dan heb je wel iets unieks. We regelen het en gaan op pad door hanoi. Allereerst lopen we richting Hoan kiem lake. Een mooi meer met daaromheen veel restaurants, winkeltjes etc. Het is een mooie plek om het leven van alledag te bekijken. En er is een relatieve rust, ipv miljoenen toeters, nu misschien maar duizenden. Het is lekker weer en we genieten met volleteugen.

Daarna gaan we de straatjes weer in, komen op kleine marktjes, lopen langs winkeltjes. Proberen wat te kopen. Maar dan komt de politie aan. Er wordt geschreeuwd over en weer. Wat is er aan de hand, vragen wij ons af. Met de snelheid van een straaljager worden alle kraampjes verwijderd en naar binnen gebracht. Ahhh, men staat hier dus illegaal. Zodra de politieauto weg is, komen de kramen langzaam weer naar buiten. Lachen zeg! Na een paar uur in het getoeter te hebben gelopen ben je uitgeput. We gaan dan ook even terug naar het hotel om onszelf en onze oren wat rust te geven.

Die avond zoeken we een indiaas restaurant op. Van dezelfde keten als waar we eerder hebben gegeten. Ook deze keer was het heerlijk. Daarna lopen we nog een rondje om het meer. Alles is nu prachtig verlicht en met de komende feestdagen voelt het alsof het kerst is buiten. Er hangt ook een plezierige sfeer. Iedereen is uitgelaten. Dan horen wij dansmuziek. We lopen er naar toe en zien 2 stellen wat danspassen uitproberen. Het gaat kriebelen en wij willen eigenlijk ook dansen. Dan wordt er een weense wals opgezet. En ja hoor, als vanzelf staan wij ineens op de straat te dansen, op onze mooie wandelschoenen. Nog geen minuut later staat er een grote groep mensen naar ons te kijken en krijgen we applaus als we klaar zijn. Beetje buiten adem gaan we weer zitten op een rand. We raken aan de praat met een vietnamese student die zijn engels wil oefenen. Hij complimenteert ons met ons dansen. Remco vraagt nog een slowfoxje aan. De erst van de mensen gaat zitten en nog een stel buitenlanders waagt zich op de straat. Met zijn vieren dansen we de slowfox tot groot plezier van de omstanders. Dat hebben ze vast nog nooit gezien! Wederom applaus, beetje genant wel. We druipen af en gaan weer verder lopen. Langs het meer wordt er gezongen, gedanst, gelopen, zien we verliefde stelletjes zitten en hangt er prachtige verlichting. Wat een mooie avond!

 

Comments  

 
#2 Carola Stigt 2014-02-04 16:20
Klinkt echt super gaaf!!!!! Have fun xxx
 
 
#1 M. Visser 2014-02-03 10:41
Nou, wat leuk het is weer een hele ervaring rijker. Vooral dat spontane dansen had ik best mee willen maken. En dan al die gezichten willen zien. Het is bijna feest volgens mij als ik dit schrijf is het al bijna/voorbij als het gelijk valt met Chinees nieuwjaar. Heel veel plezier verder en tot de volgende ervaring. Groetjes, en ja ik ben benieuwd naar jullie oosterse kook kunsten dus wie weet in de toekomst. :-*
 
 


Powered by Joomla!. Designed by: Modern Business template  Valid XHTML and CSS.