30 januari: ilja

We hebben gisteren besloten om vandaag maar alvast een dag eerder naar Koh Chang te gaan. Bangkok kunnen we straks nog voldoende bezoeken als onze vrienden komen en het is er op dit moment toch niet erg leuk met alle demonstraties, wegversperringen en vroege sluitingstijden van alle winkels. Dus staan we op tijd op om in de grote eetzaal eens eengoed ontbijt te gaan nemen. Na maandenlang weer eens een ruime keuze, je word er zo maar hebberig van. Wat zal ik eens nemen, een pannenkoek, een wafel, fruit, yoghurt, een gekookt ei, gebakken of gepoft ei, noodles, nasi, toast, croissantje, cake, vers fruit, muesli........ Neeeeeeee daar wordt je gek van. We eindigen natuurlijk met veel te veel zooi op ons bordje maar willen niet aangezien worden voor russen, dus eten we alles netjes op, pffffff. Ik moet even een toilet gaan bezoeken en loop alvast terug naar onze kamer. Daar word ik in de badkamer gebeld. Wat? Ja er hangt een telefoon in de badkamer! De man van de minibus pickup staat al te wachten bij de receptie. Tegen ons was gezegd dat we om 07.45 uur zouden opgehaald worden, maar het is pas 07.25 uur nu. Gelukkig hebben we alles al ingepakt staan, dus haasten we ons naar beneden. Dan volgt er nog een uitgebreide checkout, die langer duurt dan de tijd die wij nodig hadden om beneden te komen. We zijn de eersten, dus kunnen we een mooi plekje opzoeken in de bus. Vooraan dus! We doen er ruim 2 uur over om iedereen in bangkok op te pikken, niet alleen vanwege de wegversperringen, het is ook druk op de weg. Uiteindelijk zijn we pas na een uur of 7 bij de ferry. We gaan met bus en al op een grote boot naar de overkant. Koh chang is in de verte al zichtbaar en mooie herinneringen aan azuurblauw water met witte stranden liggen aan de horizon. Wat verheugen wij ons op de komende weken zeg! Een windje door de haren terwijl het groene eiland steeds dichterbij komt. Zelf een bootritje kan al leuk zijn in deze mooie omgeving. Vanaf de ferry gaan we het eiland op en weer mensen wegbrengen naar hun hotels. Iedereen zit natuurlijk te kijken of hun eigen hotel de beste is. Gelukkig zijn wij de laatste, wij zijn waarschijnlijk de enige backpackers in deze bus en hebben al wat mooie hotels voorbij zien schieten. Wij zijn ook de jongsten in deze bus, zegt al genoeg! Dan komen we eindelijk bij ons adres aan. De eerste indruk is niet best! Het is een of ander backpackershol met luide muziek. Het uitzicht is wel mooi, zeezicht en er is een zwembad, maar nu voelen wij ons de oudsten! We hebben pas vanaf morgen gereserveerd maar er is nog wel een hutje beschikbaar! Als we de hut bekijken wordt de teleurstelling alleen maar groter. Het bed voelt aan als een plank in het kwadraat, misschien leuk als je 20 bent, maar dat zijn wij helaas niet meer. Dan ligt er niets op de grijze betonnen vloer, het is er stikheet en de badkamer is ook niet echt jofel. Ik geloof dat we maar op zoek moeten gaan naar iets anders. Gelukkig denken we allebei hetzelfde daarover. We zetten de tassen neer en gaan het dorpje verkennen. We kijken even waar Caroline, mijn collega die morgen arriveert, verblijft en vinden recht tegenover haar resort een leuk plekje. Het is een grote tuin met 5 witte bungalowtjes die er netjes uitzien. We nemen een kijkje binnen en zijn verrast. Een koelkast, tv, grote badkamer, airco en lekker bed, en dat voor dezelfde prijs als het resort waar we geboekt hadden. We hoeven niet langer te zoeken en besluiten onze tassen te gaan halen. Remco gaat het gesprek aan met de manager van het resort waar we gereserveerd hadden en probeert ons geld terug te krijgen. Daar willen ze niets van weten en dus neemt hij de sleutel mee van ons hutje. We nemen intrek in onze bungalow en gaan daarna naar een strand verder om een duikschool op te zoeken, zodat we morgen kunnen duiken. We komen terecht bij scubadawgs. Hier worden we erg leuk ontvangen en er is zelfs een mogelijkheid voor werk, we moeten de manager Shaun maar even bellen. Dus besluiten we met hen te gaan duiken. We worden enthousiast gemaakt voor het wrak de chang waar we morgen naar toe gaan. Het zicht was de afgelopen dagen erg goed, dus dat belooft wat! Terwijl we nog de benodigde inkopen doen zien we ineens gegrilde kippen langs de weg. Daar kan Remco natuurlijk niet zomaar langs lopen. We belanden dan ook in dit eenvoudige tentje achter een mals gegrild kippetje voordat we weer naar ons hutje gaan.