9 februari 2014, Remco:

We worden vandaag om 08.00uur opgehaald door onze gids met privé chauffeur. We laten hem flink uit onze broek hangen, “we hebben een privé chauffeur”. Maar eerst gaan we fris en fruitig om 7.00uur ontbijten. We storten ons op het buffet en we lijken net Russen, onze borden zijn goed gevuld, wat niet anders kan met de keuze die we hier hebben. Wij ( Ilja en Ik ) doen het alleen met geroosterd brood, want we hebben ons Holland dieet bij ons, Kaas en worst! Wat een heerlijkheid dat Kaas en worst, weer genieten wij van deze heerlijkheid uit Holland. De gids staat beneden op ons te wachten en als we allemaal in de bus zitten, begint ze gelijk te tetteren. Onze gids heeft nogal een luide stem, ze doet het erg goed maar haar Engels is soms niet helemaal te volgen. We beginnen met een markt, door haar stem was het net of ze zei een vrouwen markt, maar toen begon ze het over bloemen te hebben. Ze had het maar over vrouwen markt, af en toe heeft ze wat Nederlandse woorden tijdens haar informatie, dus begrepen we het pas toen ze het over flowers had. Op de markt zien allemaal bloemen, dit zijn de offers voor Boeddha, ze maken mooie kransen of andere vormen. De markt is vrij groot en wat een ongeloof dat al deze mensen van de zelfde verkoopwaar moeten leven. Met een groep als deze raak je elkaar erg snel kwijt, soms wil je even stil staan, als een dame met een behendigheid deze kransen in elkaar vlecht. De gids is geduldig en wacht totdat we allemaal weer bij elkaar zijn.

Daarna gaan we naar een tempel, eentje die we niet mogen missen. We zijn lekker vroeg begonnen en dat is te merken aan de aantal mensen dat in de tempel is. Het is lekker rustig in Wat Pho, totdat het gespuis binnen komt, met een hoop herrie en hard gelach komen we binnen. Als we de tempel zien is iedereen stil en genieten van dit prachtige stukje werk. Voordat we naar binnen gaan, moeten de mannen nog even de rits broeken aan ritsen en de dames de knieën bedekken. De temperatuur is te warm voor lange broeken, (merken we later ), gelukkig is het nog vroeg en hebben we er nog geen last van. De tempel is niet in woorden te omschrijven, we moeten het in beeld materiaal laten zien. Dat beeld materiaal komt er zeker aan, iedereen schiet volop plaatjes, dat wordt leuk straks met uitzoeken. De gids weet een hoop te vertellen en vandaag is Ilja aan de beurt, ze vertelt veel en wij staan er met zijn allen omheen, maar ze kijkt Ilja aan. Als we buiten komen, lopen we tegen een deken van warmte op. Het volgende wat we zouden doen is een markt, alleen de tijd is voorbij gevlogen, omdat iedereen op zijn gemak aan het genieten is. We slaan de markt over en gaan direct door naar het paleis, ( Grand Palace ). Dit moet je gezien hebben als je naar Bangkok gaat, wij wandelen door de 30 graden hitte, met de zon hoog in de hemel. Bij de entree, is het redelijk druk met andere groepen, als je eenmaal binnen bent valt dit nog wel mee. Het blijft druk, maar het is zo groot dat de mensen massa zich ook snel kan verspreiden. Wat een details en wat een ongeloof over de rijkdom, wat dit Paleis uitstraalt. Weer is de groep stil, als je een manier zoekt om ons stil te krijgen, zijn deze bezoekjes de manier. Als we een half uurtje voor ons zelf krijgen vermengen we ons in de mensen massa. Het is vrij warm en de voeten gaan hier en daar opzwellen, sommigen zoeken een zit plaatsje op om van de mensen massa te genieten en andere lopen rond om meer indrukken op te doen. Als Daniel en ik op een verboden plekje komen, twijfelen we om naar binnen te gaan, wij horen zang uit een tempel komen. Een bord geeft aan dat we niet verder mogen, de twijfel is kleiner dan de wil, dus valt onze blik op een jonge monnik die met bladgoud mooie sierlijke figuren maakt. Wij gaan weer terug naar het verzamelpunt.

Als we weer in de bus zitten op weg naar ons hotel zijn we voldaan en meer dan tevreden, wij hebben en stukje cultuur van Thailand meegekregen. Die middag zijn we vrij, sommigen van ons zijn gaan zwemmen en andere weer relaxen. In de avond staan we allemaal beneden om naar China town te gaan, we vragen aan onze piccolo's of ze even 3 Tuc Tuc's aan willen houden. Wat mag een rit kosten naar China vanaf hier, vroegen wij. Rond de 150 bath, dat is natuurlijk teveel, maar wat zal het. Het is nog licht, we scheuren door de straatjes en krijgen nog meer van Bangkok te zien, dan als je in de bus zit. Als wij aankomen in China Town, is de drukte al te merken. Het is niet zo druk als de voorgaande jaren, maar dat zal wel met de demonstraties te maken hebben. Het is etens tijd en het ruikt hier behoorlijk naar eten, niet zo raar want de straten staan letterlijk vol van de eet tentjes. Wij kiezen een straat vreetschuur uit en gaan zitten op die kleine stoeltjes. De ober rent de sloffen uit zijn lijf, maar als eenmaal alles op tafel staat, eten wij onze magen vol en genieten van deze heerlijke Thaise maaltijden. Zelfs Carola zit te smullen aan tafel, ze roept maar mijn mijn mijn. De 1e keer begreep ik er niets van, totdat ik opschepte en nog een overheerlijke garnaal nam. Ik begreep het, Carola wilde alles hebben, ze bleef opscheppen, mijn mijn mijn. Na het overheerlijke eten, wandelen we nog wat rond en sluiten de avond af bij Jolanda en Luc. De koffie is hier heerlijk ( gewoon gratis natuurlijk ) en de gezelligheid is luid te horen, je zal er maar naast slapen.

Comments  

 

#1 M. Visser 2014-02-14 15:49

Nou het is erg leuk dat jullie zo genieten.
Ik wens jullie allemaal dan ook een hele gezellige tijd.
Want deze zal nog wel even voortduren neem ik aan.

 

Refresh comments list
RSS feed for comments to this post

JComments