tweets
Bye bye thailand, hallo Maleisie. |
Geschreven door Remco & Ilja |
woensdag 05 maart 2014 02:52 |
27 februari 2014: ilja Het is een gekke dag voor ons. Ontbijt met z'n tweetjes ipv met de groep. Gisteren was een emotioneel afscheid, zoals wel te verwachten was. We overdenken en praten na over de afgelopen 3 weken met alle hoogtepunten. Jeetje wat is er een hoop gebeurd! En wat hebben we veel meegemaakt. Nu zijn we toch wel een beetje moe en toe aan wat rustige dagen. Maar eerst hebben we nog een lange rit voor de boeg. Om 07.45 stipt worden we opgehaald met een minibus. We kunnen lekker voorin zitten met de beentjes omhoog. Er worden meerdere mensen opgehaald en na een klein half uurtje moeten we wisselen van bus. Sh.t onze plaatsen! Gelukkig kunnen we in de 2e bus ook voorin zitten. Gelukkig zit de bus niet helemaal vol. Maar de chauffeur doet er alles aan om aan z'n vrachtje te komen. Hij stopt om de haverklap en ranselt mensen voor in zijn bus. Na een uur of 4 geeft hij op en rijden we door naar hat yai. Daar moeten we nog een keer wisselen van bus. We moeten wachten in een ranzig kantoortje totdat onze bus arriveert. Ook deze keer weer mazzel, weer voorin! Deze bus is wel wat kleiner en minder comfortabel. Een uur rijden en we komen bij de grens. He, he, we gaan in de aangewezen rij staan en remco staat als eerste. Zijn paspoort wordt gestempeld en dan ga ik. De man bekijkt me en vraagt met welk vervoermiddel we zijn gekomen. Ik wijs naar de minivan. Dan zegt hij dat we naar rij 1 moeten gaan. Alweer een bewijs dat Remco op een aziaat lijkt blijkbaar! Met alle mensen gaan we in rij 1 staan, daar is het zo gepiept en een kwartiertje later zitten we weer in de bus. We rijden door naar de maleisische kant, hier moeten we uitstappen met alle bagage. Lekker hoor als je 5 tassen bij je hebt! Inmiddels hebben we namelijk ook onze duikbagage bij ons. Maar ook hier verloopt het vlotjes en met wat zweetpareltjes op het hoofd stappen we weer in de aircobus. Jeez, wat is het warm. Zo nu nog maar 3 uur rijden naar georgetown inPenang. In totaal met een uur tijdverschil erbij gerekend zijn we 13,5 uur op pad geweest en we zijn behoorlijk gaar. Ook na het ontbijt geen fatsoenlijke maaltijd meer gehad dus even inchecken bij kimberly house, bagage droppen ( via een mooi liftsysteem) en bij de pizzahut nog snel een pizzaatje naar binnenwerken. Het is inmiddels 22 uur en dus tijd om de kamer op te gaan zoeken. 28 februari 2014: vandaag zijn we allebei ziek, waarschijnlijk van alle hektiek van afgelopen 3 weken en aangestoken door een paar van onze lieftallige vrienden. Maar omdat er niets te melden is vinden we het leuk om van een aantal mensen de hoogte/dieptepunten te publiceren van de afgelopen 3 weken.
|