Sorry allemaal dat jullie even hebben moeten wachten op onze verhalen. De wifi op Paaseiland was buiten werking en het internetcafe was zoooooooo traaaaaaaagggg dat we maar even een hele lading er nu opzetten. Heel veel leesplezier en allemaal een hele fijne "witte" kerst en een fantastisch 2011 toegewenst. (kijk ook even op onze speciale kerstwens!

14 December: Ilja:
Nou lekker geslapen hoor. Heerlijk! Wat een appartement! Omdat we gisteren laat aankwamen hebben we ons een ochtendje uitslapen gepermitteerd. Vandaag hebben we precies 1 dag Santiago
en we hebben ons voorgenomen om even de verplichte nummers te doen: kaart halen, eten halen, pinnen etc. en verder lekker rustig aan te doen. We komen tenslotte straks weer terug naar Santiago
om de stad wat beter te gaan verkennen. Eerst maar eens op pad voor ontbijt. Gelukkig zit naast het appartementencomplex een grote supermarkt en we slaan dan ook groot in. Het beste ontbijt ooit
hier in Zuid-Amerika. Heerlijk hoor! Broodjes, worstjes, een eitje, verse ananas, yoghurt, jus, mjummie. Ook een pinautomaat is in de supermarkt aanwezig dus ook stap 2 is gezet. We hebben weer cash! Tja als je een land verlaat wil je zo weinig mogelijk geld op zak hebben, maar dat
betekent automatisch ook dat je weinig hebt als jein  een ander land aankomt. Na het ontbijt gaan we even naar het centrum, de plaza d’ armes. We zitten trouwens in een heel groot appartementencomplex op de 19e verdieping met magnifiek uitzicht over Santiago. Daarnaast kunnen we op het dak zonnen en zelfs zwemmen in een overdekt zwembad. Wat een luxe he!
Maar goed..... onze eerste indruk van Chili en dan in het bijzonder Santiago: heerlijk weer!!!!!! het is een graadje of 25 en zonnig, lekker georganisserd land, weinig rijen en alles loopt soepeltjes, schoon land en vriendelije mensen. We voelen ons eigenlijk wel gelijk een beetje thuis hier. We blijken ook nog eens midden in de stad te zitten, terwijl we daar qua geluid niets van merken, heerlijk! We struinen een beetje door de straat en op de plaza gaan we even op een bankje zitten om Santiago en haar mensen even op ons in te laten werken. We genieten weer met een grote G. Het informatiecentrum zit op de de plaza en voorziet ons weer van een kaart en de broodnodige informatie over Santiago. So far so good. We besluiten even een klein beetje te gaan sightseeing, niet te veel, we lopen door de wijk Londres-Paris, een van de oudste wijken van santiago. Het heeft echter weing weg van Londen of Parijs, maar is wel leuk om doorheen te wandelen. We zijn al een aantal weken op zoek naar een bioscoop die de nieuwste Harry Potter film draait maar dan Engels gesproken, maar overal is het nagesynchroniseerd. Eindelijk heb ik een bios gevonden die de film in het Engels draait. En het geluk is aan onze kant ...... de film start over 10 minuten. We kijken elkaar aan...... Ja! 2 tickets! Als echte fans hebben we lekker genoten van de film. In de zaal zaten maar 10 of 15 mensen dus het was lekker rustig. De stad zelf is niet zo chaotisch als Buenos Aires en we lopen weer terug naar ons appartement om even wat verhalen te gaan schrijven. We zijn de laatste dagen een beetje lui geweest c.q. heben geen tijd gehad om te schrijven dus er moet wat ingehaald worden. Eerst even wat skypen met het thuisfront, we hebben sinds lange tijd weer een uitstekende internetverbinding waar we lekker rustig kunnen praten. Daarna gaat Remco koken (goed geregeld
he!) En ik ga aan de slag met de verhaaltjes, ondertussen luisteren we wat Kerstmuziek. Met dank aan pa en ma die zo vriendelijk waren om dat even op onze dropbox te zetten. Tja dat is wel wat
hoor hier. Je ziet wel kerstbomen in de stad maar in combinatie met de zon en geen kerstmuziek krijg je niet echt het kerstgevoel. Maar met Last Christmas in de oortjes gaat het schrijven met ons
gelijk ook een stuk lekkerder. Fotootjes ook weer klaargezet dus jullie zijn weer bij! Morgenochtend gaan we naar Paaseiland. Helaas moeten we vroeg vliegen dus vroeg op en geen tijd meer om nog wat van Santiago te zien. Aan de ene kant jammer maar aan de andere kant kijken we ook enorm uit naar Paaseiland!

15 December:
Remco:5.45uur, wat een herrie, help wat is er aan de hand...mmm de wekker. Vroeg hoor, wat staat er op het programma voor vandaag? O ja, Paaseiland! Dat hebben wij er wel voor over om vroeg op te staan. Ilja springt uit bed, gaat douchen, ik spring uit bed en maak het ontbijt klaar. Brood een eitje, yoghurt, ananas, kaas, tomaat, worstjes Koffie, jus, zeg maar weer, een goed uitgebreid ontbijtje. In een zucht staat alles op tafel, even douchen, inpakken en wegwezen. Een taxi was nog lastig te vinden om deze tijd, hadden wij er toch maar 1 gebeld. Sneller dan we dachten hadden wij onze privé chauffeur, binnen 15 minuten waren op het vliegveld. Inchecken en wat ons betreft op naar het eiland, wat overigens 3800km van de kust afligt. Wat? 3 uur vertraging? Zijn we daar zo vroeg voor opgestaan. Incasseren hadden we geleerd, dus wachten we gewoon 3 uurtjes. Tot nu toe  hebben we met LAN  niet 1 keer op tijd gevlogen. Eenmaal vertrek, hebben we een vliegtuig zo goed als nieuw, allemaal een eigen scherm voor zich, dus film kijken wanneer het ons uitkomt. Het eten wat we kregen, was voor het eerst lekker en geen koekje en een zakje tucjes, maar heerlijke lasagna. Nu komt het!!!!!!!!!!!!!!!! we stappen uit het vliegtuig en lopen over de startbaan naar de ingang. Voor de hekken staan de inwoners ons te begroeten met zwaaien en toeteren. Wij als bekende Nederlanders denken dat het voor ons is, nou dat is dus zo, zo wordt iedereen begroet op dit eiland. Bij de ingang staat een band ( zie film ) en een zangeres, ze zingen en spelen typische Paaseiland muziek, erg gezellig. Wat een geweldig ontvangst. Hey, daar staan onze namen op dat
bordje, wij lopen ernaartoe en krijgen allebei een bloemenkrans. De tranen schieten in mijn reet en wij willen hier nooit meer weg. Wat een sfeer en wat een gezelligheid, iedereen heeft en krans op en
wachten op de koffers die van de band afkomen. Ook bij de uitgang is de sfeer zeer goed, als echte sterren lopen wij naar buiten en worden door onze gastvrouw naar ons hotel gereden. Het eiland ziet er mooi uit, gekleurde daken van de huizen, palmbomen, groenen bergen ( vulkanen ) en een winkelstraat die er zeer gemoedelijk uitziet. Tussen de winkels staan gewone huizen, je zou bijna zeggen dat het een gewone straat is. De zee is blauwer dan blauw en op het strand wordt gesnorkeld en mensen liggen lekker te zonnen. Langs de kust zijn ook rotswanden, langs deze wanden zie je schildpadden van wel 1 meter doorsnede, dit is het boegbeeld voor het eiland. Zo hebben wij een kleine D-tour gekregen van de gastvrouw, die in het Spaans vertelde waar alles te vinden was. Ons Hostel zier er goed uit, wel basic maar oké. Met 4 bedden in onze kamer en een badkamer met toilet, maakt dit alles wel compleet. We mogen gebruik maken van de keuken en de koffie is onbeperkt. Na onze korte verkenning op het eiland was het alweer snel etenstijd. Wij hadden al snel door dat alles op dit eiland schreeuwend duur is. Wij hadden gehoord dat er een tent is die hotdogs verkocht, dit was onze 1e kennismaking met deze tent en er zullen nog vele keren volgen!
Zo lekker naar bed  ( 22uur ) en slapen maar, denken we!!!! 

16 December: Ilja:
We hebben weer last van jetlag, hoe is het mogelijk! Het is hier 2 uur vroeger dan in Santiago dus om 06.00 uur gaan de luiken open. Jeeeezzz wat vroeg, toch nog maar even proberen te slapen! Terwijl we wegdommelen besluiten er zo’n 4 hanen in de buurt dat het tijd is om op te staan!!!!
En dan hebben we ook nog eens last van een rozenstruik die met de wind een enorm gekraak geeft tegen ons huisje. Ik geloof dat we moeten opstaan! De douche is prima, gelukkig lekker heet. Het
ontbijt is ook erg lekker, we krijgen wat vers fruit, broodjes, een hele thermoskan koffie, een schaal met hartig beleg en jam. Wow, welkom in Chili! Tijdens het ontbijt is het weer heel Internationaal. 3 Franse dames, 2 japanners, een Pool, een duitser en 2 Engelsen en wij natuurlijk. Vandaag gaan we duiken, yes eindelijk weer eens ons hoofd onder water, en dan bedoel ik niet de douche! Eerst even wat verplichte nummers. Het wasgoed ophalen, kijken of we wat kunnen pinnen en de kapper!!!! Aangezien we allebei al halve bob marleys aan het worden zijn is het dan echt tijd voor de kapper. Remco doet daar erg laconiek over maar voor mij, iemand die al 10 jaar dezelfde kapper heeft, is het wel een hele stap. Remco mag proefkonijn zijn en dan beslis ik wel of ik ook ga. Na het halve dorp afgelopen te hebben besluiten we dat van de 2 kappers de kapper bij ons op de hoek er het beste uitziet. De goede man is homo (denken we) dus dat zal wel goed zijn dan he! Remco mag vrijwel gelijk aan de bak. Een enorme tondeuse wordt tervoorschijn gehaald en met veel flair gaat de man aan het werk. Remco kijkt wel wat bedenkelijk in de spiegel maar dat is nergens voor nodig, het eindresultaat mag er zijn. Lekker kort! Nou moet ik. ......... Met knikkende knietjes loop ik naar de stoel......... Gauw even de foto’s tevoorschijn gehaald van mijn haar toen het net geknipt was. De kapper knikt en gaat aan de slag. Hel plukken haar vallen naast mij....... het knippen ziet er toch heel anders uit dan wat mijn eigen kapper doet....... als dat maar goed gaat. Slik ik heb toch even het tandartsgevoel......dan is het klaar...... de fohn gaat er over heen en......... het ziet er wel gek uit...... oeps...... Remco zegt dat het nog wel wat korter mag, maar ik vind het wel welletjes. Nu heeft vandaag mijn fohn het ook begeven na 10 jaar trouwe dienst, en ik wil toch even zelf mijn haar doen om te kijken wat er van gebakken is. We vinden al snel een supermarkt die 2 fohns verkoopt, na grondige inspectie kopen we er 1 (weg dagbudget!), Remco versiert er nog een gratis kerstmannetje bij. We gaan snel even onze schone was ophalen en daarna onze kapsels herordenen. Oefff, gelukkig is het resultaat goed na herstyling! Een beetje kort maar dat groeit wel weer in een weekje. We verzamelen onze spullen en gaan een filmpje maken voor onze kerstgroet. Met op de achtergrond de Maohi (standbeelden) filmen we ons rot. Na ongeveer 10 bloopers zijn we tevreden over het eindresultaat. We gaan duiken! Bij duikschool Orca verzamelen we onze spullen (Padi kom hier maar eens controleren, ze checken niet eens je duikbrevet!) Verder ging alles goed! Het zicht onder water was enorm, we zagen een standbeeld onder water, wat kleine visjes en koraaltuinen. Niet heel erg spectaculair qua landschap, maar wel qua uitzicht. Het is moeilijk te schatten maar een metertje of 35 zicht was er wel. Na het duiken even lekker siesta en dan op zoek naar een eettent. Alles is echt ongelooflijk duur hier. En omdat we graag willen duiken en een auto huren om het eiland te verkennen, wordt het budget voor eten wat beperkt. We kunnen koken in ons guesthouse maar de supermarkten verkopen weinig verse groenten en vlees dus we gaan voor een hotdog. Die blijkt heerlijk ongezond maar wel lekker te zijn, maar de prijzen liggen ver boven het MacDonaldgemiddelde. Ik vrees dat we wel eens een heel ongezond weekje tegemoet gaan zien. Ach, hebben we die vitaminepillen niet voor niets gekocht!

17 December
Remco:Onze buren zijn 3 franse dames, bij deze 3 dames zitten 2 haantjes en 1 kip! 1 haantje in een hok is goed maar 2 hanen zijn erg luidrugtig. Dat betekend, als je in de tuin zit, moet iedereen je horen, als je naar bed gaat om 02.00uur moet iedereen dat weten. Als je slaapt doen we wie het hardste snukt, wanneer het dan eindelijk stil is, begint de echte haan om 05.00uur met zijn kukuleku ritueel en steekt het hele hanendorp aan. Zo hebben wij dus heerlijk geslapen ( Ilja ) en niets gehoord van al dit hanen festival....hu,um Nou is dit wel het paaseiland, maar geef ons maar liever de paashazen dan dit kippenhok festival! Goed genoeg gekakel, we hebben weer heerlijk genoten van ons ontbijtje ( eitje, kipfilet, kippensoep en alles wat op kip leek ) en gaan genieten van een heerlijke wandeling over dit prachtige eiland. Ilja op haar slippers en ik met mijn wandelschoenen. Tenslotte zou het een wandeling worden van meer dan 5 uur met een klim op een berg van 500 meter hoog ( alleen de berg was al een uur op en neer ). Met volle moed lopen wij de route, op het eiland kun je veel te voet doen. Dat betekent, dat er wat pesos overblijven om wat te kunnen eten ( een hotdog ofzo ). Het weer is perfect, de zon schijnt het is 25 graden en de uitzichten langs de kust zijn prachtig. De rotsen zijn zwart ( lava ) en het water wat tegen de rotsen aan slaat is wit. Tussen de landschappen zijn wat stenen opgestapeld, wij als echte toeristen hebben geen idee wat dit allemaal betekent en kijken ernaar en lopen weer vrolijk verder. Later blijkt dat dit hele belangrijke stapels en stenen zijn. Het graf van de koning en graven van allemaal hele belangrijke mensen. Voor ons waren het gewoon op elkaar gestapelde oude stenen ( van 700 jaar na chr ). Bij de beelden bleven wij natuurlijk wel even stilstaan en keken naar een uitgehakte rots wat een beeld moet zijn. Gelukkig hebben wij wat informatie gekregen ( van Oostenrijkers ) en weten nu wat een stomme toeristen wij deze dag waren! O ja, we zijn aan het wandelen, de landschappen zijn mooi om te zien, tussen de vulkanen genieten wij van deze wandeling. Na 2 uur wandelen over rotsen, losse stenen, zand en landwegen, krijgt  Ilja toch wel spijt dat ze geen schoenen heeft aangedaan en dan zijn we nog lang niet op de helft. Dit is een mooi plekje om even wat te eten, met het uitzicht op de zee die hard tegen de rotsen aanslaat. De ochtend hebben wij wat makkelijke broodjes gekocht met ham en 2 appels.
Als deze broodjes net zo makkelijk waren om te eten als we deze dag hadden gekocht, hebben wij een makkelijk broodje ham, voor gesneden en wel. De ham was lekker, het broodje ook lekker maar dan hard ( lekker hard ). We hebben deze bevroren gekocht en als je broodjes invriest en een jaar in de vriezer laat haal je ze hard ( bevroren ) uit de vriezer en blijven ze hard. Deze broodjes zijn gedeeltelijk opgegeten en de rest is gevoerd aan de wilde paarden. Met nog 2 zakjes chips te gaan lopen we verder. Dit is het punt dat we halverwege zijn, dus nog 2,5uur te gaan. Deze laatste 2,5 uur waren voor Ilja haar voeten niet fijn. We blijven positief en zeggen tegen elkaar het is nog maar 2,5 uurtjes wandelen. O ja, eerder op onze reis hebben wij wel eens te weinig water meegenomen en het zou ons nooit meer gebeuren! Dat klopt..........niet, we hebben 2 liter water meegenomen en dat was zeker 1 liter te weinig. Zo bleef er dus op het laatst maar 1 slokje water per 15 minuten over. We blijven positief en zeggen tegen elkaar we lopen wel op de paaseiland en het is mooi, het weer is goed, normaal moeten we werken en zo praten wij ons de moed erin. Een weg, waar daar, nee joh dat is een fatamorgana, nee het is een weg. Een weg betekent dat er auto’s rijden en dat we kunnen mee liften, geen auto’s dus! Na ruim 5 uur lopen, zijn we veilig, hongerig en dorstig aangekomen in het Centrum ( pje ). Bij onze vertrouwde hotdog tent hebben wij een broodje gehaald en wat te drinken. Ik had 12.000 pesos bij me en bestelde precies voor dit bedrag, 2 hamburgers, patat en 2
blikjes fanta. Even zitten, dit was heerlijk, na het eten lekker naar onze kamer, douchen en siesta houden. Na de siesta, zijn we even naar de winkelstraat gegaan om een meloen te kopen en wat drinken. Duur meloentje trouwens, 7,5 euro, helaas is alles is duur hier, nu weten we waarom hier weinig Hollanders zijn:p .Achteraf heb je altijd een leuke dag met mooie foto’s, films en natuurlijk mooie anekdotes.

18 December:
Remco:Het zelfde kippenhok verhaal als eerder, maar nu waren  de haantjes en het kippetje van plan om de zons-opgang te zien, dus 05.00uur op en kakkelen....luid, luider het luids!! De deur gaat dicht en de dames gaan weg wat een rust, behalve dat de echte hanen ook nog even hun kukelritueel
moet laten horen. Ach wat maakt het uit het is vakantie! Vanmiddag  gaan we lekker duiken op het duikstekje Cathedral. Eerst even de ochtend vol maken met een wandeling naar het strand en lekker zonnen, dus klagen is zeker niet nodig. Wat hebben wij het toch slecht, zeggen we weer tegen elkaar hihi. Het eiland is echt rustig, waar je ook komt is het stil, weinig toeristen en af en toe getoeter naar een bekende,  van een lokale automobilist. Of het trippel trappel van een paard, wij in Holland hebben een fiets, hier hebben ze een paard! Al genietend en lezend ( informatie over de beelden en stenen van het eiland ) zitten wij op het strand en kijken naar het helder blauwe water.
Duiken: jippie we mogen weer! Op de duikschool werkt een man ( Henry Garcia) die in 1978 hier is aangemeerd, samen met Jaques Causteau. Henry is hier gebleven, heeft een duikschool opgericht en Jaques is verder gegaan ( de duikschool heet Orca ). De duik was prachtig, grotten waar je in en uit kan zwemmen. Het wordt Kathedraal genoemd omdat je de grot openningen als ramen ziet,vanuit de grot zie je door de ramen het licht, erg mooi. Het landschap is een waanzinnig mooi gezicht, begroeid met hard koraal en de landschappen zijn net bergen. Later zwemmen we in een soort vulkaan gat, deze is zo’ n 12 meter diep en zeker 40 meter in het rond. Als je om je heen kijkt zie je de ronding, door het geweldige zicht kijk je zo naar de andere kant van dit gat. Er zwemmen hier en daar wat vissen, murene, snappers, papagaaien vissen en diversen andere soorten. Na een 63 minuten duiken, komen we met een wauw gevoel boven en genieten met volle teugen na van de duik, op weg naar Henry, die Jaques heeft gekend. 

19 December Ilja:
Na de zware wandeltocht van eergisteren belsuiten we vandaag maar een auto te huren. Na wederom een heerlijk ontbijtje gaan we op pad. Van Joanna van ons verblijf hadden we een goedkoop adresje gekregen. Dit bleek echter duurder te zijn dan de overburen, maar met wat onderhandelen kregen we uiteindelijk een mooie rode jeep mee voor dezelfde prijs als de overburen. Remco helemaal blij met z’n karretje. Zo nu nog even inslaan voor de lunch. We hebben inmiddels betere broodjes ontdekt, bij de slager wel te verstaan, en een overheerlijke pate voor erop. Snorkels mee, bikini’s mee, handdoeken mee, zonnebrand mee,...... we gaan beelden bekijken hihihi. (Er als toetje even een duikje maken in de zee!). Het eiland is niet zo groot, dus waarschijnlijk kunnen we vandaag een groot deel van alle archeologische plaatsen bekijken. Inmiddels zijn we goed voorbereid met alle achtergrondinfo op 20 velletjes A4. De eerste vindplaats dient zich aan, en met toch wat andere ogen kijken we nu naar de stenen. Althans ik......... Remco is volledig gebiologeerd door het water dat tegen de kust slaat en de poeltjes die daardoor landinwaarts gevormd worden. In elek poel ontdekt hij wel minuscule visjes of een grote dode vis of weet ik veel wat. Met nog zo’n 20 plaatsen te gaan moet ik hem zowat meesleuren bij de zee vandaan.
We zullen jullie niet vermoeien met een beschrijving van alles wat we hebben gezien, bekijk de foto’s maar. Wel zal ik het e.e.a. eruit lichten vanwege de bijzondere details. De eerste bijzondere vindplaats in Ahu rakuku, een inactieve vulkaan waar je veel stenen beelden kunt vinden en waar ook de grootste (bijna 20 meter) ligt. Voor dit gedeelte van het Nationaal park moet je wel entree betalen ($ 60 p.p.) Maar dan krijg je ook wat. De vulkaar kun je betreden en in het midden is een prachtig kratermeer met daaromheen veel groen met veel wilde paarden. In de kratermond staan verschillende beelden. Aan de buitenzijde van de vulkaan staan nog meer beelden en vandaar heb je een prachtig uitzicht op het eiland en de zee. Remco wilde een foto maken van mij en een beeld en om te laten zien hoe groot die dingen zijn moest ik er naast gaan staan. Nu mag je niet buiten de paden lopen........ met het naar achterlopen zet ik 1 voet buiten het pad......... en ja hoor, ik word direct teruggefloten door een park ranger die van bovenaf toezicht hield. Oeps!
Al met al loop je toch al snel een anderhalf uur vulkaantje op en af, met foto’s maken etc.
Een 2e highlight waren de 15 beelden naast elkaar bij Tongariki. Dit is het punt ook waar je een fantastische zonsopgang kan zien als je vroeg bent. Een 3e highlight was een vindplaats waar 5 stenen lagen, dit was ooit een gift van de koning en wordt de navel van de wereld genoemd. De stenen waren erg heet (van de zon of iets anders) en remco kon er niet afblijven (zie foto).
Inmiddels was het al weer een uur of 3 geworden en kwamen we aan in het noordelijkste punt van het eiland, hier zouden we pink beach kunnen vinden , het roze strand. Nou beoordeel zelf maar van de foto’s of jullie het roze vonden (oogeverblindend wit zou een beter benaming zijn volgens ons).
Het is zondag en heel paaseiland was uitgelopen voor dit strand, dus het was lekker druk. Wij snorkels mee en camera en.......................niets.....................alleen zand. Helaas!
Nu zijn wij echte strandliefhebbers...................... dus na 3 kwartier hadden we het al gezien en gingen we op zoek naar een rustiger oord. Het was even zoeken maar we vonden een klein baaitje met een ieniminie starndje met heeellleeee grote golven. Kijk dat is beter........ een beetje actie.
Maar ook dat was even afspoelen en weer op pad. Om een uur of 5 waren we weer terug, moe maar voldaan. Omdat we nu toch een auto hadden besloten we eens rond te kijken voor een leuke en goedkope eettent in de buurt. We vonden er een waar je een heel menu kon krijgen voor € 15,– p.p. incl. Bier. Tja....................... wat kan ik ervan zeggen.................we begonnen met een zure slade, daarna een ondefinieerbaar soepje, ik had een vieze vis met veel graten en remco een ienieminie stukje vlees met ouwe patat, ach het toetje was wel aardig........ een soort stooffruit in sap. Dus...................morgen koken of gewoon weer hotdog eten.

20 December: Ilja.
Op dit eiland moet je zonsopgang EN zonsondergang gezien hebben. Nu hadden we de 1e dag al de zonsondergang gezien dus vandaag heerlijk vroeg op. Om half 6 gingen er 3 wekkers. Dit vanwege de oordoppen die we maar tevoorschijn hadden getoverd vanwege al die nachtelijke geluiden. Maar gelukkig na de eerste wekker werden we al wakker. Vandaag hebben we de auto nog tot half 10 dus lekker op pad. Het is nog erg donker maar gelukkig hebben we deze weg gisteren ook gereden dus dat moet wel lukken. Om 6 uur komen we aan en het is nog steeds donker, we besluiten in de auto te wachten tot het wat lichter wordt. Het heeft wel wat magisch hoor zo’n zonsopgang, langzaamaan wordt het lichter, je gaat ook weer andere mensen zien, beelden op de achtergrond, de zee, het langzaam oranje kleuren van de lucht,......... fantastisch!!!!! Ruim een uur blijven we op deze plek.
Daarna vertrekken we nog even over een weg door het midden van het eiland om wat Moais te zien die we tijdens onze lange barre wandeltocht niet hadden gezien. Even nog lekker ontbijten en dan...... terug naar bed! Het is tenslotte vakantie, nog steeds!!! Ja, wat een luxe is dit toch!
In de middag besluiten we onze laatste duik te maken. We gaan naar 3 kleine eilandjes voor de kust, genaamd Motu’s. Een Japans echtpaar, waar we al eerder mee hadden gedoken was ook weer van de partij. Aanvankelijk dachten we dat ze erg arrogant waren maar we hebben, ondanks de gebrekkige communicatie toch een hoop lol gehad. Wederom was het een prachtige duik, de duikstek was bijna 80 meter diep en vanaf de 30 meter waar wij doken konden we de bodem perfect zien. De kliffen waren mooi begroeid met hard koraal en zelfs zagen we deze duik wat bijzondere vissen. Ook nu weer zagen we lavastromen onderwater, wat een bijzonder gezicht is dat toch! Na het duiken moesten we gaan afrekenen. Het duiken is niet goedkoop hier, je betaalt $ 60 per duik, gelukkig kregen we een beetje korting omdat we in totaal 6 duiken hadden gemaakt. Daarna hebben we ons getrakteerd op een heerlijk ijsje, dat kunnen ze hier wel! Echt een enorme toeter ijs krijg je op je hoorntje zodat je echt aan het werk bent om het niet te laten druppen. Ondertussen lekker kijken naar alles en iedereen ronsom de baai. Het is echt opvallend dat hier zoveel Fransen zijn, overal om je heen hoor je Frans, het lijkt wel Frankrijk! Wat ook opvallend is zijn alle loslopende honden (wild) en loslopende paarden (ook wild). Ze doen niemand wat kwaad en horen gewoon in het straatbeeld. Kun je je voorstellen, op de haarlemmerstraat in Leiden lopen gewoon paarden en honden........... Het kerstgevoel krijg je hier niet echt, heel af en toe zie je een kerstmuts of een kerstkransje en sinds gisteren staat en een klein kerstboompje in onze ontbijtzaal. En oh ja, ‘s ochtends om 08.00 uur slaat de kerktoren een kerstnummer. Vanavond hebben we maar wat macaroni gehaald om zelf klaar te maken, hotdogs en empanada’s komen zo langzamerhand onze strot uit. Het smaakte heerlijk Rem!