|
22 december
Remco: Wat een nacht! Die @#$%^&*^$#@ waren weer lekker bezig vannacht, ja die hanen en kippen. Ineens om 04.00uur beginnen ze gewoon een gesprek op een luide manier. Ik zal er niet op in gaan anders komen er woorden waar jullie oren van klapperen hihihi. Dus, vandaag de grote dag het hok gaat vertrekken, wat een rust!
mmm...wat zullen over vandaag nou eens vertellen? oké, het was vandaag een rustige dag beetje de verplichtingen, dat is zeker een uur werk. Lekker hoor, een rustig dagje, een dagje om lekker naar het strand te gaan en te snorkelen. Er is een klein strand aan de boulevard, de rest is rotsen, op deze rotsen groeit mos. Nou, lekker dan zou je zeggen, zeker lekker maar niet voor ons maar voor de schildpadden. De schildpadden komen in grote getalen om dit mos van de rotsen te eten, wanneer ze vol zitten gaan ze weer terug de zee in. Je kan ook merken dat ze mensen gewend zijn, ze zwemmen gewoon door de mensen heen en zwemmen af op hun doel. De kinderen spelen met de schildpadden en wij genieten er gewoon van. Nou, dat was dus ons dagje, lekker lui en weinig gedaan. Alleen nog even koken, wat voor de hostel eigenaren ook een feest is geloof ik. Regelmatig wordt er even gecheckt wat er wordt gekookt door de gasten. De meesten maken spaghetti of een soepje uit een zakje, nou daar krijg je mijn maag niet mee gevuld. Een halve koe, hele kip of een halve haai moet toch wel klaar te maken zijn. Die hele kip wordt een flinke kippenpoot en de rest is weer overdreven. Lekker in boter braad ik deze kip, de moeder ( madre Teresa ) komt binnen en maakt een compliment dat het heerlijk ruikt, daar opvolgend Johanna en haar dochter, liepen kwijlend langs mijn pan. Met 2 handen heb ik deze pan verdedigd en geen moment uit het oog verloren. Stel je voor....ach nee hoor, ik heb ze wat aangeboden, als bescheiden mensen hebben ze het afgewezen.
Verder doe je s'avonds niet zoveel hier, beetje in de tuin hangen, lezen, Spaans leren ( 10 minuten ) en ds'en, daarna lekker slapen.
23 December
Remco:Helaas verlaten we Paaseiland en vertrekken we weer terug naar Santiago. We hebben hier erg genoten, mooie dingen gezien, leuke mensen ontmoet en heerlijk gedoken. Het nare is wel weer dat je afscheid moet nemen van lieve mensen die ons goed hebben ontvangen en goed hebben verzorgd. Bij het afscheid was er toch weer een ontroerend moment, Madre Teresa en Johanna vonden het jammer dat wij weer weg gingen ( wij zagen dat ze echt jammer vonden ). Met allemaal mooie Spaanse woorden nemen wij afscheid en zien deze mensen nooit meer terug. Lara ( het dochtertje van Johanna ) had nog een ketting voor ons gemaakt, bij aankomst een prachtige bloemen krans en bij het verlaten een prachtige ketting. Op dit soort momenten, na deze mooie woorden, kettinkje en lieve woorden denk je even aan thuis en krijg je en brok in je keel. We gaan weer met een brok ervaring verder naar de volgende bestemming. Het vliegtuig gaat vroeger weg dan wij dachten, onze tassen zijn al gepakt dus kunnen wij na het ontbijt direct vertrekken.
We zijn nog nooit zo snel bij het vliegveld gearriveerd, binnen 2 minuten zij we er al ( nee, we hebben geen last gehad van dat ene vliegtuig dat per dag land ). De rijen zijn ook 2 mensen lang, al met al staan we na 10 minuten al klaar om in te stappen en binnen een half uur vertrekken naar Santiago. Hoe het kan, komen we ook nog eens een uur eerder aan dan de heenweg ( 4 uur vliegen ). Zo staan we om 19.00uur ( het is hier 2 uur later dan Paaseiland )klaar met onze koffers voor een minibus die ons met nog 3 andere mensen naar het centrum brengt. Deze korte rit ( zou moeten zijn ) duurde al met al een uur. De laatste keer dat we in Santiago waren hadden wij een perfect appartement, deze keer hebben wij bij de zelfde dame gehuurd. Zij had een groter appartement beloofd en dat was hij zeker. Weer alles erop en eraan en zo goed als nieuw. Even snel wat eten kopen in onze supermarkt en genieten van een heerlijk avond maal.
24 December:
Ilja:de 2e dag in ons appartement en de dag voor kerst. Tjee we realiseren ons eigenlijk niet dat het bijna kerst is, behalve dan het feit dat we iedereeen vandaag een kerstgroet sturen vanuit Paaseiland, nou ja, iedereen..... iedereen van wie we het e-mailadres hebben dan. Het blijkt langer te duren dan de gebruikelijke kerstkaarten schrijven, maar ja we hebben dan ook alle tijd van de wereld. Wat is het trouwens weer lekker om in santiago te zijn, lekker alles bij de hand, de supermarkt om de hoek en het centrum op 5 minuten loopafstand. Wat ook erg lekker is, is het zwembad op de 18e evrdieping, waar we vandaag dan ook goed gebruik van maken. In de ochtend gaan we maar eens even goed boodschappen doen. Goed, dan bedoel ik ook goed...... Remco heeft zowat de halve supermarkt leeggehaald. We moesten dan wel voor een paar dagen inslaan, maar ja....... We konden ternauwernood de tassen dragen naar ons appartement. Het is wel Kerst ja! En na ons karige Paaseilandavontuur moest er natuurlijk weer eens fatsoenlijke varkenshaas en biefstuk op tafel komen, dat begrijpen jullie natuurlijk wel. Het thuisfront moest ook even gebeld worden en het was wel lekker om elkaar weer eens even te spreken en te zien. Verder is het onbeperkt gebruik van internet echt een luxe, waardoor we ons ook weer even verder kunnen orienteren op de reis. We hebben besloten om toch maar de 27e gewoon verder te gaan i.p.v. oud en nieuw te gaan vieren in Valparaiso, het kostte ons toch teveel dagen en teveel gedoen met accommodatie en omzetten vlucht. Of dit een handige beslissing is weten we natuurlijk pas later. We hebben namelijk nog niets geregeld voor oud en nieuw en alles zit al redelijk vol zo hier en daar. We gaan namelijk naar de woestijn en bergen toe, waar we waarschijnlijk even zullen moeten acclamatisren aan het verschil in hoogte en dus niet weten wanneer we door kunnen reizen. Nou ja we zien het wel.
25 december
Remco: 1e kerstdag, wat doe je op deze dag zover van huis? Eerst lekker ontbijten en dan maar lekker wandelen. Geen sneeuwruimen, kerstlichtjes, kerstbomen, kerstliedjes en zeker geen familie en vrienden. Vorig jaar hadden we kerstfeest bij ons thuis, het was een chaos het hele huis stond op zijn kop en iedereen had het reuze naar z'n zin. Nu hebben wij het ook reuze naar ons zin, 30 graden, zwembad op de 18e verdieping, een heerlijke rustige stad en wij een mooi appartement. Ja we zitten ver, ver weg van huis en merken dat zeker. Op dit soort dagen mis je de familie, de echte kerstsfeer en alles wat ik net opnoem. We hebben echter nog 1 kadootje meegekregen van Charles en Ineke. He he vandaag mogen we de envelop eindelijk openen. Wat zal er inzitten....... een staatslot, een aanvulling op ons vakantiebudget, een auto? Oh nee, het is een kaart en wat voor een, het was een fantastische kaart met hele leuke wensen (die we gewoon ff voor onszelf houden) en die ons even een lekker kerstgevoel gaf. Later verwennen ons wel met heerlijke garnalen, varkenshaas met champignonsaus, witlof in de oven met een heerlijk kaas sausje, gebakken aardappelen, salade, een wijntje en als toetje verse meloen. Wat een feestmaal, zitten wij dan in onze kerstkleding, Ilja met haar mooie lange zwarte jurk en ik met mijn kerst kleding inclusief stropdas. Wat een hoop goedmaakt is skypen, we hebben gezellig geskypt met het thuis front. Op ons beeldscherm zien we kerstbomen op de achtergrond, lachende gezichten en goed gevulden magen. Ja, dat missen wij, dat kerstfeest aan de andere kant van de wereld. Weer met een brok in keel breken we de verbinding af en zitten weer gezellig in ons appartement met zwembad!
26 December: Ilja.
2e kerstdag. Niet dat dat wordt gevierd hier, maar voor ons natuurlijk wel. Na een heerlijk uitgebreid ontbijtje gaan we vroeg op stap. We hebben nog niet zo heel veel van de stad kunnen en willen zien en vandaag is onze laatste kans. De indruk die je krijgt van deze stad is dat het niet zo heel erg mooi is. Heel veel lelijke nieuwe hoogbouw naast oude gebouwen die half op instorten staan., veel grijs en grauw. Nu waren er vandaag veel tentjes dicht, dus leefde de stad ook niet echt en krijgen wij misschien niet echt een goede indruk van de stad. Wat wel opvalt is dat er veel groen overal is, minder loslopende honden dan in Argentinie en ook wel weer veel politie op straat. Als eerste hebben de Santa Lucia bezocht, een park met daarin een soort burcht waar je op kunt en vandaar een prachtig uitzicht hebt op de stad......... en ons terras met zwembad hahaha. (Nee serieus!). Daarna zijn we naar het Palacio Moneda gegaan. Niet echt indrukwekkend ,vonden wij, voor een paleis. Maar oordeel zelf maar aan de hand van de foto’s. Toch even de metro genomen, voor het stadsgevoel. Opvallend schoon en netjes en wat ook bijzonder was, was dat er echt mooie schilderijen hingen in het station. En het feit dat hier geen graffity o.i.d. opzit geeft aan dat deze stad het allemaal wel op een rijtje heeft. We zoeken naar museum Bellas Artes, dit schijnt het mooiste museum van de stad te zijn, dus we willen wel even een kijkje gaan nemen. Dat hebben wij weer,....... de kaart niet goed gelezen en dus een heel eind omgelopen. Nou ja, wel even bij een lokaal groenteboertje bananen gekocht. Het museum staat in een soort park en was ogenschijnlijk dicht. Dus maar even lekker genieten van het Santiagose leven in het park op een bankje....... oftewel......... geen kip te bekennen en dus na een banaan eten weer verder lopen. De wijk bellavsita schijnt wel een leuke en bruisende wijk te zijn....... dus op naar bellavista. Na zo’n 10 minuten lopen komen we aan..................................wederom een uitgestorven wijk waar zowat alles dicht is. Helaas pindakaas zullen we maar zeggen. Jammer dat we niet iets langer hier zijn om dit wel te kunnen beleven, maar het is niet anders. Het is inmiddels al een uur of 2 en de magen beginnen te knorren. We besluiten richting het centrum te gaan lopen. We komen weer langs het museum, maar deze keer langs de voorkant........ tja toch wel handig om te weten wat de voorkant is. Het museum blijkt toch open te zijn en we maken er een cultureel uurtje van. In schril contrast hiermee gaan we daarna maar eens lekker Maccen. Het was wel even zoeken. We hadden natuurlijk wel eens een Mac voorbij zien komen maar geen van beiden wist natuurlijk waar precies. Het resultaat was dat we ongeveer een half uur moesten lopen voordat we eindelijk die M vonden. Nou die burgers smaakten wel.
Erg interessant allemaal voor jullie he!
|
Wereldreis 2010/2011 
Comments
RSS feed for comments to this post