18 April: ilja ‘wij waren de oudsten, sh..t’

Prrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr, het is 04.45 uur en de wekker gaat, het lijkt wel of het steeds vroeger wordt!!! vandaag gaan we de mayaruines bekijken van Tikal. Nu wordt het al snel heet op de dag dus moet je vroeg gaan. Dus ook vroeg opstaan. Om 05.30 uur zitten we dan ook in een busje op weg naar Tikal. De mensen bij ons in het busje zijn niet echt heel vriendelijk dus hopen we dat we daar straks niet mee opgezadeld zitten.Gelukkig stappen de Duitsers uit en gaan hun eigen weg. Wij moeten verzamelen bij het hotel. Daar ontmoeten we onze medetoerders. Het is een groep van maar liefst 25 jongelui uit de halve wereld. Lekker Internationaal, helaas zijn wij deze keer de oudsten van het stel Maar nog steeds jong van geest hebben we toch leuke gesprekken zo hier en daar. Ook in deze groep zit weer een aantal wereldreizigers en het is altijd leuk om ervaringen uit te wisselen. De eerste stop is bij een klein meertje waar krokodillen zitten. Er komt er dan ook 1 in volle vaart op ons afzwemmen (hij zag blijkbaar zo hier en daar een lekkere kuit ofzo!!!), ideaal om even een fotootje te maken. We lopen daarna een pad op naar de ruines, onderweg komen we nog wat leuke beesten tegen en ook de howler monkeys zijn weer van de partij. Deze keer hoeven wij niet zonodig vooraan te staan, inmiddels worden deze beesten alweer wat gewoontjes voor ons. De ruines zijn in grote getalen aanwezig en worden dan ook allemaal door ons beklommen. Ze zijn wat minder gedetailleerd dan die in Honduras maar daarentegen is de jungle-achtige omgeving waarin ze zich bevinden weer mooier Onze gids Luis was erg informatief en vond het geloof ik wel wat om zo te gidsen voor zoveel mensen. Ons was verteld dat de groep uit ongeveer 10 mensen zou bestaan dus dat viel wel een beetje tegen. Na bijna 3 uur van tempel naar tempel te hebben gelopen en na zo’n 1000 treden te hebben beklommen was de toer ten einde. Het vrije speeluurtje was begonnen. Wij gingen de rust maar even opzoeken en namen een pad door de jungle waar we zo hier en daar nog een verloren ruine tegenkwamen. Wat we ook onderweg tegenkwamen was een grijze vos. Een schuw beestje dat we toch even hebben kunnen fotograferen en filmen. Na uiteindelijk ruim 6 uur wandelen hadden onze voeten het wel gezien en begeven we ons naar het hotel waar een grote fles water en wat sapjes onze grote dorst moesten lessen, tegelijkertijd konden de voeten even rust krijgen terwijl wij op onze taxi moesten wachten. Bij terugkomst in ons hotel moesten we even van kamer wisselen en konden daarna even wat relaxen.Omdat het eten van gisteravond niet te eten was, besloten we vanavond maar even wat te gaan rondneuzen. We vonden een enorm leuke tent aan de waterkant waar we bovendien ook nog eens overheerlijk hebben gegeten. Een mooie afsluiter van een prachtige dag.

19 april 2011 Remco: ( Jack weet niet van ophouden ) Er is verder niet veel te doen in El Remate, behalve natuurlijk Tikal bekijken, wat we gister al hebben gedaan. We kunnen naar Flores een vrij grote stad en we kunnen naar een park. We kiezen om een wandeling te gaan maken door een Biotoop park. Het is erg warm, maar als beloning gaan we lekker zwemmen. We lopen door het park te slenteren, heuvel op en af. Wij zien heel weinig beesten, het is er erg droog, wel groen en af en toe zien we een vogel voorbij vliegen. Met pijn en moeite halen we de top, tevens een uitzicht punt dat uitkijkt over het meer. We nemen een kleine pauze van 10 minuten en slenteren weer naar beneden. De ene dag ren je de piramides op en af,maar vandaag zit er lood in onze schoenen. We geven er niet aan toe en wandelen toch nog ruim 4 uur. De prijs was een duik in het meer, die prijs hebben we met 4 handen ontvangen en plons daar liggen we. Wat een heerlijke afkoeling is dat zeg, we dobberen wat rond en besluiten om te gaan eten en drinken. Onderweg naar het hotel, zien we een Frans restaurant, oogt goed en gezellig. Als je in de buitenlucht een restaurant hebt oogt het al snel goed natuurlijk. We bestellen een grote fles water, jus d'orange, fruitsalade, soep en brochettes. De brochettes bestonden uit 3 sneeën brood en was best te nassen. Alleen de rest duurde erg lang, was Jack Nicolson vast vergeten. De eigenaar van het restaurant leek erg op Jack N. Alleen hij was erg traag, hij was zo traag dat je 3 seconden van te voren kon voorspellen wat hij gaat doen. Wat hij niet deed was onze soep en fruitsalade door geven, dat hadden we dus niet zien aankomen. We zitten netjes een half uur te wachten, wat helemaal niet erg is, met het uitzicht op het meer een lekker briesje door onze haren. Tevens zit er een Fransman tegen over ons alleen en wij zaten gezellig te praten. Nadat de bestelling er eindelijk was, hebben we afspraak gemaakt om vanavond gezellig met de Fransman te gaan eten. Tenslotte hadden wij een goed restaurant gevonden, waar hij ook naartoe wilde. Even nog een klacht indienen bij het hotel over de airco, we wisten dat we morgen toch moesten verkassen naar een andere kamer. Hij bood aan om het maar nu gelijk te doen, wel geen airco ( die toch stuk was ) maar wel een tv, met 4 zenders. We gaan een beetje chillen, lezen en inkopen doen voor de lange bus rit van morgen. We gaan naar het afgesproken restaurant en Jaques zit al op ons te wachten. Vanmiddag deed Jaques een beetje vaag over zijn verleden en wat hij deed. Onze uitdaging om er vanavond achter te komen. Hij was dus filosoof en advocaat, hij heeft de avond veel over zichzelf gesproken. Zelfs mijn pogingen van opdringen om ook een stoer verhaal te vertellen waren niet interessant genoeg. Wij weten alles van de man en hij niets van ons, beter toch! Naderhand hebben wij onze conclusie getrokken, de man had even iemand nodig om te praten. Het eten was weer heerlijk, stuk rundvlees, patat en andijvie. We besluiten nog een bakkie te nemen en pakken onze biezen. We genieten met een boek op onze veranda en duiken in ons bedje, morgen vroeg weer op!