25 september 2013: ilja

Nou het wordt een gewoonte om vroeg op te staan. Deze keer om 05.45 uur ging de wekker. De moeten om 06,30 uur met de taxi naar de bus. We rijden gezamenlijk met een Duits/Chinees stel naar het busstation. De bus staat al te wachten en we hebben dezelfde chauffeurs als op de heenweg. Onderweg lezen we wat, luisteren muziek en slapen een beetje. Bij 1 van de eerste stops moet ik toch even toiletteren. De stank komt je al tegemoet en er staat een behoorlijke rij. Ik loop naar binnen en zie dat er deze keer muurtjes staan van slechts een meter hoog tussen de plasgoten. Ik loop naar de achterste wc om even wat privacy te hebben. Helaas! Nog voor ik mijn broek op de hielen heb staan er al 2 dames recht voor mij te wachten. Ze staan nog net niet mijn plasje eruit te kijken maar echt prettig is het niet! Kun je je in Nederland echt niet voorstellen zoiets! Bijna met mijn broek op de hielen ren ik er uit. Tja, tis dat je echt moet maar anders sla ik dit graag over.

Remco was ondertussen op zoek naar eten, iets hartigs. Hij was zo'n typisch wegrestaurantgebeuren ingelopen om van een buffet, dat er al uren stond iets eetbaars te proberen. Gelukkig moest ie voor 2 afrekenen terwijl hij maar alleen was en dat deed ie toch ff net niet. Ik had ondertussen al wat instantnoedels gevonden, die me niet lekkerder maar zeker wel veiliger leken en we besloten dat maar even te kopen voor de hartige trek.

Na 9 uur komen we weer aan in Chengdu. We dachten aardig in de buurt te zijn van ons hostel en bedankten voor een lift. Na 10 minuten doelloos rondlopen met onze volle bepakking gingen we toch maar even vragen waar we waren. We kregen 3 verschillende antwoorden en besloten toch maar de taxi te nemen. Het bleek nog een kwartiertje rijden zijn. In ons hostel konden we gelijk aan de bak. We moesten nog het e.e.a. Regelen voor de Tibettrip, geld pinnen, navragen wat we nog moesten regelen en wat niet. Honger, honger, honger ondertussen en dus niet meer op ons best. We besluiten de hamburgertent om de hoek op te zoeken. We bestellen 2 menuutjes en worden grof afgezet. Helaas voor de jongeman achter de kassa zijn wij slimme hollanders en kunnen we ook rekenen, dus reken er maar niet op. Na wat semi onnozele blikken rekent ie toch het juiste bedrag uit. Jammer dat dit zo af en toe gebeurt!

We profiteren nog even van het snelle internet en doen even wat telefoontjes zo hier en daar en vallen daarna om van de slaap.