Spectaculair tana toraja Afdrukken
blog - blog
Geschreven door Remco & Ilja   
vrijdag 13 maart 2015 18:35

2 maart 2015:

Gisteravond besloten om met de nachtbus naar Rantepao te gaan en vandaag 8 uur later om 05.00 uur arriveerden we in het hart van Tana Toraja. De bus was zeker niet slecht, een VIP bus met lekkere brede stoelen en meer dan voldoende beenruimte om de benen bijna te kunnen strekken. Helaas heeft Remco liever een vliegtuigstoel om in te slapen dan zo'n lekker-languit stoel, want hij heeft bijna geen oog dichtgedaan? Gelukkig konden we in Pia's poppies, ons verblijf, gelijk een kamer betrekken waardoor we nog wat gemiste uurtjes slaap konden inhalen. Om half 10 besloten we maar dat het wel genoeg was en gingen het restaurant opzoeken voor een ontbijtje.

Tijdens het ontbijt raken we aan de praat met 2 vriendelijke Belgen, zijn Belgen niet altijd vriendelijk? Zij zijn gisteravond gearriveerd en gaan straks op pad met een gids om een begrafenisceremonie bij te wonen. Nu is het laagseizoen en zijn er niet altijd ceremonies dus besluiten we met hen mee te gaan. We huren een brommer bij het buurhotel en gaan op pad. Hiermee ontwijken we een erg opdringerige gids die al vanaf het uitstappen uit de bus achter ons aandraalt. Onze gids houdt er lekker de vaart in en al snel zitten we middenin het lokale leven. Kleine weggetjes met prachtige landschappen, rijstvelden, tongakans, traditionele rijstbarns en overal worden we weer begroet met hello mister, hello mam. Er zijn dan ook, buiten ons 4, geen andere toeristen te bekennen. De wegen zijn hier en daar goed versleten en we zijn blij dat We een een goede brommer hebben. De gids heeft haast en het is jammer dat er geen gelegenheid is voor fotomomentjes. Het weer is dreigend en zo nu en dan komen de groene en rode poncho tevoorschijn en zijn we net wipneus en pim op de brommert. Wie lacht er nu wie uit?

Na ruim een uur hobbelen komen we aan bij de begrafenisceremonie. Best gek om zo'n ceremonie bij te wonen van iemand die je niet kent. Maar een begrafenis hier is een vrolijke bijeenkomst, men viert dat de overledene naar een volgend leven gaat en niemand is treurig. We kopen een slof sigaretten, als kado, op advies van de gids en nemen plaats in een overdekte plaats met een nummer erop. Nog geen 5 minuten later komt de familie ons begroeten met jawel...... Koffie en cake! Via onze gids communiceren we wat en we geven de sigaretten, die dankbaar worden aangenomen. Ondertussen is er een hele schare mensen rond ons komen staan en worden we uitgebreid op foto en film gezet. Maar dat kunnen wij ook...... Dus nemen wij ook uitgebreid iedereen op de foto. Er is zelfs een Indonesische man met een prachtig vrolijk gezicht die ik graag met Remco op de foto zet, ze lijken zelfs een beetje op elkaar!

Na een half uurtje krijgen we zelfs lunch aangeboden. 2 waterbakjes om de handen in te wassen, een vel papier dat je als bord kunt gebruiken (of zoals een goed Belg betaamt, kunt vouwen tot frietzak ). Een mand met rijst en een mand met grote stukken varkensvlees. Het vel zit er nog aan en het vet is lekker taai maar toch smaakt het wel. Na de lunch lopen we nog wat rond en zien het slachten van een varken. De enige hygieneregel die hier geldt is dat het varken op een rieten mat op de grond aan stukken wordt gesneden. Het bloed wordt in een bamboestengel gegoten, waar er daarna stukken vlees bijgaan en het geheel wordt in de keuken bereid. Bij een keuken moet je je niet meer voorstellen dan wat pannen en potten op een open vuurtje. Onze gids vertelt het e.e.a. Over buffels en hun waarde voor de mensen uit de regio. Een zwart witte buffel met blauwe ogen is het duurst, die kunnen alleen rijke mensen zich veroorloven. Denk aan een goede middenklasse auto die je voor dat geld kunt kopen. Onder luid dank je wel verlaten we de ceremonie en gaan weer op pad.

Al slingerend banen we ons een weg door het mooie groene landschap en staan we ineens voor een rotswand waarin mensen zijn begraven. Houten poppen die op een soort balustrade staan, stellen de mensen voor die er begraven liggen. Een 2e stop is bij een grot waarin ze spreken van hangende graven. Je ziet de kisten in de hoogte hangen en sommige zijn al zo oud dat ze doorgerot zijn en de schedels en beenderen verzameld op de grond liggen. Bij de beenderen liggen sigaretten, dit omdat men denkt dat de ziel dit nog steeds nodig heeft. De 3e stop is de meest indrukwekkende stop, met een heel bijzonder verhaal. We stoppen in een bamboebos bij een grote boom. In de boom liggen kinderlijkjes begraven. Je ziet dan ook een soort deurtjes in de boom. De boom is nog steeds een levende boom en men ziet dit als een soort moeder voor de kinderen. De baby's worden begraven met een ei (symbool voor beginnend leven) en de boom zorgt voor het sap voor de baby's. De boom groeit en daardoor neemt het langzaam het babylijkje op. Dit verdwijnt dan naar de kruin van de boom en als de bladeren vallen is de baby in het paradijs aangekomen. Mooi verhaal toch!

Al met al een heel indrukwekkend landschap en bijbehorend verhaal, we zijn er allemaal een beetje stil van. Tijd om wat leven in de brouwerij te gooien. We stoppen bij een houten hutje, de plaatstelijke kroeg. Daar bestelt de gids voor ons zelfgebrouwen palmwijn en de lokale specialiteit, hond! De wijn is een melkachtige substantie met een alcoholpercentage van 3-5% en smaakt best OK. Beiden proeven we een beetje van de hond, maar dat kan ons niet bekoren. Niet alleen het idee maar ook de structuur en smaak zijn niet lekker. Hier en daar zit er ook nog een hondenhaar aan en we laten het maar voor wat het is.

Na 2 liter palmwijn te hebben verorberd met zijn 5 en vertrekken wij naar ons hotel. We hadden namelijk de torajaanse specialiteit besteld en moesten om 7 uur terug zijn hiervoor. Inmiddels was het al half acht geworden maar dat deerde niet. De specialiteit bestond uit zwarte en witte rijst met gekookte groenten en wat zurige kip, bereid in bamboe. Ach, niet voor herhaling vatbaar maar je moet het gewoonweg toch proberen.

Moe maar voldaan trekken we ons terug in onze mooie, ruime kamer met perfect bed en uitzicht over de bergen. Slaap lekker......tenminste als die hanen en honden hun kop eens houden!

 

Laatst aangepast op vrijdag 13 maart 2015 18:17