Dinsdag 28-04-2004 remco:

Vanaf dag 1, dat we hier zijn in Koh Kut, zijn we verliefd op het eiland. Een eiland met weinig ontwikkeling en toch hebben ze van alles wat. Als je aankomt met de boot, geniet je van de rotsachtige kanten, met af en toe een prachtig wit strand. Op de rotsen en het strand is het groen van de palmbomen. In het midden van het eiland loopt een soort riviertje. Als je door het riviertje vaart, vaar je door het mooiste stukje van Koh Kut. Je vaart als het waren, door het strand, de zee met strand aan de ene kant en de mangrove aan de andere kant. Iedereen moet ook foto's maken en film. Als je via de pier aankomt, heb je aan de linkerkant een privé strand en aan de andere kant een heel lang strand, met in het midden een klein neergestort vliegtuigje. Vanaf de pier gezien een witte strand massa met een helder blauwe zee, met geen mens te bekennen.

Er loopt een weg door Koh Kut van beton blokken. De blokken zijn 5 meter bij 2 meter en liggen redelijk strak. Op deze ene weg zijn zijwegen die leiden naar hotels, huizen of een klein vissers dorpje. Deze betonnen weg wordt af en toe verbroken door een houten brug, de meeste zijn oud en behoorlijk gebruikt. Ook vindt je 1 kapper, kleine supermarkten en restaurantjes langs de weg.

Ons kantoor bevindt zich op het noorden van het eiland en het andere kantoor in het zuiden van het eiland. Van het ene kantoor naar het andere is 20 minuten met de brommert. Ons kantoor is ook ons huis, het kantoor is onze woonkamer en de slaapkamer, een klein kamertje ernaast. In eerste instantie stond er een 1 persoonsbed, dat gaat hem dus niet worden hè. Mike heeft een matras gekocht, voor 2 personen, alleen is de matras heel dun en we moeten op de grond slapen. Op een professorische manier hebben we er van alles onder gedaan om het een beetje zacht te maken.

Ook is de douche koud, behalve in de middag, de leidingen liggen boven de grond, de zon maakt het water warm. We klagen zeker niet, want het is gratis. Alle duik spullen staan in een ruimte naast ons kantoor. We hebben ook een huis hond, deze hond kwam aanlopen en was heel mager. Na het eten van een stukje kaas, ( wat zij nog niet eens lekker vond ) is ze gebleven en niet meer weggegaan. Wij namen ook regelmatig, worst, spek en ham mee vanuit het restaurant. Van alleen dit eten kan ze natuurlijk niet leven, al snel kochten we pedigree voor kiki. We hebben onze hond kiki genoemd, hoe kan dat ook anders!

Het kantoor is een onderdeel van het Hotel, Koh kood beach resort.

Koh Kood beach resort is een mooi resort om te slapen, mooie bungalows, alles is onderhouden met gras, mooi zwembad die best groot is, een goed restaurant met uitzicht op de zee. Wij eten ook iedere ochtend hier ons ontbijt, lekker buffet met van alles en nog wat ( worst, ham en spek voor Kiki ). Vaak eten we ook tussen de middag of in de avond. Het personeel is erg behulpzaam, vriendelijk en ook zakelijk tegelijk. Het resort heeft een eigen strand, dit maakt alles compleet aan het resort. Zeker voor ons, als wij gaan duiken, trekken we onze duik spullen aan en lopen zo de zee in. Het huis rif is 100 meter zwemmen maar dan heb je ook wat. Het begint met een rotsachtige omgeving tot 6 meter diep, daarna krijg je een tuin van zeegras, waar van alles te vinden is. Als je een stukje verder zwemt wordt je begroet door een schol treveliers ( vissen van 10 cm groot met een herkenbare gele vin ) en een groep baby barracuda's van 30 cm groot. Het rif eindigt met een koraal tuin, die je tijdens 1 duik niet helemaal kan zien. Denk dat de koraal tuin zeker wel 2km lang is. Wij hebben er misschien wel 20 x gedoken en iedere duik hier, blijft interessant en boeiend.

Het mooiste van het rif is de diversiteit en de spanning van het nieuwe marine leven wat je ziet.

Het duiken op Koh Kut in het algemeen is leuk, niet spectaculair. Als we wat verder varen ( 1 uur ) komen we op Koh Rang, daar is het duiken wel erg mooi. Het mooiste is om naar “The Chang”

te gaan, een wrak van 100 meter die gezonken is in 2012. Dit is 3 uur varen en je maakt er 2 duiken, grote groepen vissen en het zicht is top. Het is een lange dag, maar dan heb je ook wat.

In totaal hebben in en rondom Koh Kut 70 duiken gemaakt. Al onze duiken zijn gemaakt

bij Paradise divers, een van de 3 duidscholen in Koh Kut. We hebben hele leuke mensen ontmoet en natuurlijk ook minder leuke mensen. Maar tussen alle leuke mensen zitten alleen maar Duitsers, is dat even vreemd. Moet ook wel zeggen dat we wel eg veel Duitsers hebben ontmoet. Vaak gingen we uit eten op onze vaste stekjes, zoals bij Pizza en Pasta. Alexandro een echte Italiaan die de Italiaanse keuken heeft meegenomen naar Koh Kut. Ook hebben we een restaurant gevonden waar we zeker 3 keer per week gingen eten. Chanta, was onze favoriet, vooral de lokale waren er goed voorbereid en de stoelen zaten ook erg lekker. Stoelen? Dit zijn dingen die we nog altijd missen, gewoon even lekker zitten. Dat kan hier dus, even na tafelen, helemaal top. Wij hebben een geweldige tijd gehad hier op Koh Kut. Komen we terug? Ik hoop het!

postedWithBlogsy

Remco en Ilja: Daar staan we dan, strak in pak en Ilja met haar jurk en beatrix hoedje op. De kleding die we in Vietnam hebben laten maken komt nu goed van pas.

Wij staan te wachten op onze vrienden, vandaag gaat de vakantie tijdens onze reis beginnen. Eerst staan we verkeerd, we vragen het na bij een van de bali's en we zouden toch goed moeten staan. Omdat logica logisch is, klopt het niet dat we hier moeten staan. Na een belletje naar de chauffeur (die er al lang had moeten staan) klopt het dat we verkeerd staan, als ze er nog maar niet zijn, denken wij. We lopen naar de plek waar we hadden afgesproken en gelukkig, we zijn nog steeds de 1e. Zenuwachtig staan we te wachten, minuten lijken wel uren, maar daar zien we een vertrouwd gezicht, Guido, daarna die lange, Daniel en al snel volgt de rest van de groep. We zien allemaal witte gezichtjes, uitgeput van het leven in Nederland en van de lange reis. Zodra ze ons zien, klaren de gezichten op, gelukkig ze herkennen ons nog. Wat zijn we blij om iedereen weer te zien, iedereen is hyper en wil alles van elkaar horen, gelukkig hebben wij nog 3 weken om bij te praten.

Een ander hoogte punt is dag van de olifanten en de vlotten tocht, deze is voor iedereen een favoriet, daarom laat ik dit mooie verhaal aan iemand anders over.

Dan krijgen we een hoogte punt met onze gezamelijke hobby, duiken. Deze dag is ook om nooit meer te vergeten. Als we lekker aan het duiken zijn, zien we in In de verte een manta ray overzwemmen, hij zweeft boven onze hoofd op een meter of 5, wij liggen op een meter of 20. De zon verblindt ons om de manta te zien, maar we hebben een manta gezien. Nu komt het echte hoogte punt, door de stroming hangen we aan de rotsen op een meter of 15. Op zijn gemak en met gemak, zwemt er een manta ray langs iedereen, we krijgen allemaal een beurt om de manta's te bestuderen. Het is net of ze een show opvoeren en iedereen krijgt rustig de kans om het de manta's rustig te bestuderen. Dit tafereel gebeurt meerdere malen, voor sommige van ons is dit een verdrietig en tegelijker tijd een prachtig moment om te zien. Wat gebeurd er als je boven water komt en je hebt dit gezien? Juichend en opgetogen komt iedereen boven, er wordt gezongen en geschreeuwd. Als iedereen aan boord is. Is er maar 1 onderwerp waar over wordt gesproken en we raken er niet over uitgesproeken. Dit was dus duik 1 van de dag, ook de 2e duik was spectaculair, in de fillipijnen hadden wij met zijn alle al een whale shark gezien, tijdens het snorkelen. Voor een duiker is het pas echt als je een whale shark tijdens het duiken ziet. Onze dag kan niet meer stuk, weer een kick moment, een whale shark komt niets vermoedend aanzwemmen, wij met de camera's in de aanslag en zwemmend als een stel gekken achter dit grote monster aan. In de zelfde duik komen we ook nog eens een baby whale shark tegen. Weer is er feest als we boven komen, juichend komen we boven en we raken er niet over uitgesproken.

Het diepte punt is dat we na 3 fantastische weken, weer afscheid moeten nemen. Weer hebben we het geflikt, 10 mensen die 3 weken lang als goede vrienden een vakantie gevierd hebben. Geen onvertogen woord en alleen maar gelachen en veel gepraat. Maar dan neem je deze mensen in je armen en gaan we ze 4 maanden niet meer zien. Lieve vrienden wat hebben wij genoten en wat gaan we jullie missen, love u all.

guido: Hoogtepunten tsja dat waren er heel veel. Net als Carola was het weerzien een hoogtepuntje maar daarnaast nog vele andere.

Wat bij mij als hoogtepunt naar boven kwam zijn verschillende momenten, zoals het zien dat iedereen uit zijn dak ging bij de olifanten. Ook het gegil vanuit het water dat er een Manta was gespot. Tuurlijk wilde ik hem ook wel zien maar het genot dat iedereen zo vol ervan was is gewoon een topmomentje.We hebben met zijn alle zoveel gedaan dat ik alles nog even de revue moet laten passeren.Waar topmomenten waren zijn ook minpuntjes maar daar was niets aan te doen.

De ademproblemen die ik had was een dompertje aan de andere kant heeft dit niet een domper op de gehele vakantie gebracht. Natuurlijk de oorontsteking van Carola en de misselijkheid van haar en mij zijn minpuntjes. Maar ook dit schaar ik onder de categorie shit happens.

Het afscheid nemen was dubbel. Afscheid nemen is nooit leuk aan de andere kant heb ik gezien hoe jullie reizen en daar samen met volle teugen van genieten. Ook daar geniet ik van om dat te zien. Geniet van jullie avonturen en tot snel....

Carola: Zo de laatste woorden voor op jullie blog dan moeten jullie het weer zelf doen ::))

Wat waren de hoogte punten....jaaaaaaaaa dat was toch wel de Manta!!!! En de walvishaaien maar ook zeker het olifanten rijden!!!! En ja sorry ik had meerdere hoogte punten..... :) dat we jullie weer zagen!!!!!! En dat ik meerdere persoonlijke grenzen heb overwonnen.....op straat eten zelfs een garnaal geproefd hahaha wie had dat gedacht!!!! Enne ik vond het niet eens heel vies :).....slapen in een nachttrein met allerlei beestjes..... Het diepte punt was het afscheid nemen zonet dat was weer een tranendalletje maar ach dat hoort erbij dat heb je als je elkaar mist.... En afgelopen nacht was een diepte punt en daarvoor het oortje van mij maaaaaar ach...... Ik voel me inmiddels weer redelijk dus komt goed :)

We zitten nu te wachten bij de gate over een uurtje vliegen we en dan zit je zo alles te overdenken en ons eigen blog na te lezen wat hebben we veel gedaan ennnnn gezien!!!!!!!! Het was een top vakantie zijn de woorden waar ik mee eindig.....dikke knuffel en jullie nog een goede reis naar alle mooie plekken die jullie nog gaan zien!!!! Love you!!!!

Carolien en daniel: Jeetje, dan moeten we onze mooiste momenten noemen van deze hele bijzondere vakantie. Er waren zoveel leuke en mooie momenten, dat het bijna niet op te noemen is.

Maar op de eerste plaats staat natuurlijk het weerzien van Remco en Ilja. En daarbij hoort ook het fijne contact met de hele groep, de lol die we hebben, het gekletst en gewoon het met elkaar zijn.

Daarna vind ik het erg leuk dat we zoveel van Thailand hebben kunnen zien! Helemaal top geregeld!

Voor mij waren de hoogtepunten: de rit met de olifanten en het bamboe raften. Wat was ik onder de indruk van die grote, kalme, wijze dieren. En hoe ze er daar mee om gingen! Als afsluiting maakte de lol tijdens het bamboe raften, deze dag echt compleet.

De kaarsjesavond was ook heel bijzonder en bezorgde me echt een kippenvel moment. Wat een eer dat we hierbij aanwezig konden zijn.Natuurlijk waren alle duiken prachtig en voor mij ook leerzaam.Maar als hoogtepunt natuurlijk het zien van de Mantaray en walvishaai!Ook vond ik het erg leuk dat Remco me filmtips gaf onderwater!

Vooral tijdens de liveaboard besefte ik meerdere malen hoe fijn het is om zulke lieve mensen om me heen te hebben, die altijd bereid zijn om je een steuntje in de rug te geven!

Dank je wel iedereen! Voor deze mooie vakantie die ik graag met jullie heb gedeeld!

Richard: Voor mij is in Bangkok bijgebleven het eten op een druk kruispunt in Chinatown, het fantastische tempelcomplex met al zijn indrukwekkende gebouwen en beelden, natuurlijk moest er in een van de tempels een wierook aangestoken worden voor Anita en Deborah.

Het bezoek aan de River Kwai was indrukwekkend vanwege de geschiedenis en de omvang van hetgeen zich daar heeft afgespeeld.

De olifanten, dit was zeker 1 van de hoogtepunten van deze vakantie het op de rug van deze beesten door de natuur en achteraf gelukkig weer keten op de vlotten ( waren alweer veel te lang serieus )Chiang Mai, een leuke stad en een zeer indrukwekkende "Wat Phan Tao ( Buddha Day )" meegemaakt op een tempel complex.

Het duiken, het is altijd zeer ontspannend om vier dagen op zee te zitten en heb erg leuke duiken gemaakt veel nieuwe dingen gezien en mijn eerste walvishaai gespot ( geweldig ), ook de diverse Manta's voorbij zien komen en weer 1 van erg dichtbij.

Al met al een geweldige vakantie door een land met vriendelijke mensen, geweldige cultuur en gebouwen, mooie natuur en lekker eten met een fantastische groep vrienden.Een ieder bedankt voor de afgelopen drie weken, deze waren onvergetelijk en zal worden gekoesterd

Luc: Wat een vakantie!! We hebben veel gezien en beleefd even kort de woorden die onze vakantie beschrijven, fantastisch, ongelofelijk , intens , mooi, waanzinnig , ademloos, emotioneel, sprakeloos, verrijkend, bizar, enz.

Eigenlijk woorden tekort maar buiten al dit mooie zijn we nu bij thuiskomst behoorlijk moe waarschijnlijk door al die mooie indrukken en momenten die we hebben mogen meemaken. Persoonlijk denk ik dat we wel een paar weken de tijd nodig hebben om dit allemaal een plaats te geven. Allemaal dank voor deze ultime vakantie. Thx

Jolanda: Jullie vroegen om een korte samenvatting van mijn beleving van deze reis. Nou ik kan heel kort en bondig zijn het was een SUPER gaaf.

We hebben veel gereisd dus ook veel van Thailand gezien zowel boven water als onder water. Wat een indrukken hebben we opgedaan. De tempels en de dienst van de monniken vond ik zeer indrukwekkend. De dag dat we olifanten hebben bereden en hebben vlot gevaren zal ik niet vergeten wat een fun hebben we gehad die dag.

Ook de diversiteit van de hotels waren super, ieder hotel had zijn eigen charme.

Ook de nachttreinreis was ondanks de ongedierte een bijzondere beleving. Zoals ik altijd zeg alles in je leven moet je gedaan hebben.

Bedankt iedereen voor deze geweldige onvergetelijke vakantie. Deze reis zal ik niet zo snel vergeten een echte aanrader die veel van Thailand in een korte tijd wilt zien.

Ik ben vermoeid maar voldaan.

postedWithBlogsy

27 februari 2014: ilja

Het is een gekke dag voor ons. Ontbijt met z'n tweetjes ipv met de groep. Gisteren was een emotioneel afscheid, zoals wel te verwachten was. We overdenken en praten na over de afgelopen 3 weken met alle hoogtepunten. Jeetje wat is er een hoop gebeurd! En wat hebben we veel meegemaakt. Nu zijn we toch wel een beetje moe en toe aan wat rustige dagen. Maar eerst hebben we nog een lange rit voor de boeg. Om 07.45 stipt worden we opgehaald met een minibus. We kunnen lekker voorin zitten met de beentjes omhoog. Er worden meerdere mensen opgehaald en na een klein half uurtje moeten we wisselen van bus. Sh.t onze plaatsen! Gelukkig kunnen we in de 2e bus ook voorin zitten. Gelukkig zit de bus niet helemaal vol. Maar de chauffeur doet er alles aan om aan z'n vrachtje te komen. Hij stopt om de haverklap en ranselt mensen voor in zijn bus. Na een uur of 4 geeft hij op en rijden we door naar hat yai. Daar moeten we nog een keer wisselen van bus. We moeten wachten in een ranzig kantoortje totdat onze bus arriveert. Ook deze keer weer mazzel, weer voorin! Deze bus is wel wat kleiner en minder comfortabel. Een uur rijden en we komen bij de grens. He, he, we gaan in de aangewezen rij staan en remco staat als eerste. Zijn paspoort wordt gestempeld en dan ga ik. De man bekijkt me en vraagt met welk vervoermiddel we zijn gekomen. Ik wijs naar de minivan. Dan zegt hij dat we naar rij 1 moeten gaan. Alweer een bewijs dat Remco op een aziaat lijkt blijkbaar! Met alle mensen gaan we in rij 1 staan, daar is het zo gepiept en een kwartiertje later zitten we weer in de bus. We rijden door naar de maleisische kant, hier moeten we uitstappen met alle bagage. Lekker hoor als je 5 tassen bij je hebt! Inmiddels hebben we namelijk ook onze duikbagage bij ons. Maar ook hier verloopt het vlotjes en met wat zweetpareltjes op het hoofd stappen we weer in de aircobus. Jeez, wat is het warm. Zo nu nog maar 3 uur rijden naar georgetown inPenang. In totaal met een uur tijdverschil erbij gerekend zijn we 13,5 uur op pad geweest en we zijn behoorlijk gaar. Ook na het ontbijt geen fatsoenlijke maaltijd meer gehad dus even inchecken bij kimberly house, bagage droppen ( via een mooi liftsysteem) en bij de pizzahut nog snel een pizzaatje naar binnenwerken. Het is inmiddels 22 uur en dus tijd om de kamer op te gaan zoeken.

28 februari 2014: vandaag zijn we allebei ziek, waarschijnlijk van alle hektiek van afgelopen 3 weken en aangestoken door een paar van onze lieftallige vrienden. Maar omdat er niets te melden is vinden we het leuk om van een aantal mensen de hoogte/dieptepunten te publiceren van de afgelopen 3 weken.

postedWithBlogsy

25 februari 2014: marja

Alweer de laatste dag. Wat is het hard gegaan. Voor het eerst deze vakantie splits de groep zich op. De ene helft gaat duiken, en de andere helft moet wegens oorproblemen afhaken, en/of wil graag iets anders doen. Dus een verschillend programma.

De thuisblijvende dames vermaken zich bij de welbekende salonnetjes, en laten zich lekker verwennen. Er wordt lekker rondgehangen bij het zwembad, en een terrasje wordt gepakt. Ook de dokter wordt bezocht, om de oortjes weer goed te laten werken.

De rest gaat dus een dagje duiken en of snorkelen. De al gespoelde en in de tas gestopte duikspullen worden weer tevoorschijn gehaald, want eigenlijk waren we al klaar met duiken.

Voor Remco en ilja waren het geen nieuwe plekken om te duiken. In een ver verleden mochten zij hier al een keer duiken, en in gedachten zouden het dus mooie plekken zijn. Nou dat was het ook. Prachtig koraal en heel veel leven. Ook hier mochten we weer zeepaardjes aanschouwen. Ze blijven mooi! Al met al weer een leuke duikdag!

Terug in het hotel zaten de thuisblijvers al hongerig te wachten. Snel werden de duikspullen in de kamer gedumpt, en ging de groep op weg om een laatste avondmaaltijd te nuttigen. Op weg naar de pub werd Daniël nog even geknuffeld door een olifantje! Volgens mij had hij wel een klik met het beestje, en andersom.

Een beetje weemoedig zaten we bij elkaar. Dit was ons laatste avondje. Beetje terug kijken naar wat we gedaan hadden, en vooral Remco en ilja vooruitkijken naar wat ze nog gingen doen. Echt zo een laatste avond gevoel. Maar ja ook dat hoort er gewoon bij!

postedWithBlogsy